Ali Seçkiner, Kanal D’nin izlenme rekorları kıran ‘Yargı’ dizinde Zafer karakterine hayat veriyor. Müzik, tiyatro, dizi ve sinemayla iç içe yaşayan oyuncu, rolüyle ilgili “O bir kurban” açıklamasını yaptı.
– ‘Yargı’nın senaryosunu birinci okuduğunuzda ne hissettiniz?
‘Yargı’nın bu kadar epey izlenmesi, konuşulması ve beğenilmesinin asıl niçini güçlü, özgün bir senaryosunun olması. Buradan bir sefer daha sevgili Sema Ergenekon’un ellerine sıhhat diyelim.
– İzlenme rekorları kıran ‘Yargı’nın muvaffakiyetinin niçini nedir?
Güzel senaryo, güzel oyuncular, yeterli idare yani reji ve âlâ bir imal şirketi. Ayrıyeten “Millet bunu istiyor, şunu beğeniyor” klişesinin haricinde, bölüme de önerme getiren bir imal. Demek ki seyirci bunu da izliyor.
– Zafer karakteri için neler söylersiniz?
Zafer büyük bir komplo ile ömrünün bir kısmı çalınmış ve bunu kanıtlayamayan birisi. Çok büyük odakları kurtarmak için seçilen bir kurban. Tek başına bütün bunların altından kalkmayı deneyen, klasik kodlara bağlı mücadeleci de biri. Kızı ile ayrılığı da onun en büyük yarası…
– Canlandırmak istediğiniz bir rol var mı?
Bilhassa şu rol diye bir şey söyleyemem. Fakat uygun yazılmış ve canlandırma isteği doğuran, bağ kurabildiğim karakterleri oynamaya çalışıyorum.
– Oyuncu olmak isteyen gençlere tavsiyeleriniz var mı?
Buna uygunluklarını sınamalılar. Zira istemek yetmez; hareket içine girmek gerekir. Bunun da iki tane yolu var; birincisi okulunu okumak, ikincisi ise klasik bir yerden birebir gayretle ilerlemek.
– Sizi en memnun eden sanat kısmı hangisi?
Elbet tiyatro, zira gerçeğin kardeşi. Dönem boyunca oynadığınız oyunlar, oyun arkadaşlarınız, tiyatro salonunun yer olarak bir ömür alanı olması, izleyici ile kurduğumuz o bağ ve kazandırdıkları… Doğal ki bu sinema için de geçerli. ‘Yargı’ bir kenara temalırsa diziler daha epeyce ekonomik bir durum. Çok uzun kısım mühletleri, uzun çalışma saatleri getiriyor. Müzik de eklenince, sahnede, sette, platoda, sınıfta olmak başka ayrı memnunluk halleri diyebilirim.
‘Aslında müzisyenim…’
– Oyunculuğun yanında müzikle de uğraşıyorsunuz, müzik tutkunuz nasıl oluştu?
Aslında müzisyenim ve oyunculukla da uğraşıyorum demek daha yanlışsız olur. Rahmeti babamın elimize tutuşturduğu mandolinle müzikle bağ kurdum. Lisans eğitimim de müzik öğretmenliği ve Cihangir Atölye Sahnesi’nde müzik derslerine giriyorum. Devlet Çoksesli Korosu’nun üyesiydim. Müzikle birlikte daima tiyatro ve oyunculuk vardı aslında; Ankara Deneme Sahnesi, Öteki Tiyatro ve Ankara Sanat Tiyatrosu’nda öğretmen, oyuncu, bestekar ya da müzik direktörü olarak yer aldım.
– Artık bir meslek seçme hakkınız olsaydı…
Çocukken pilot olmak isterdim. bir daha ve seçme imkanı olsaydı inanın tıpkı macerayı yaşamak, tıpkı işleri yapmak isterdim.
– ‘Yargı’nın senaryosunu birinci okuduğunuzda ne hissettiniz?
‘Yargı’nın bu kadar epey izlenmesi, konuşulması ve beğenilmesinin asıl niçini güçlü, özgün bir senaryosunun olması. Buradan bir sefer daha sevgili Sema Ergenekon’un ellerine sıhhat diyelim.
– İzlenme rekorları kıran ‘Yargı’nın muvaffakiyetinin niçini nedir?
Güzel senaryo, güzel oyuncular, yeterli idare yani reji ve âlâ bir imal şirketi. Ayrıyeten “Millet bunu istiyor, şunu beğeniyor” klişesinin haricinde, bölüme de önerme getiren bir imal. Demek ki seyirci bunu da izliyor.
– Zafer karakteri için neler söylersiniz?
Zafer büyük bir komplo ile ömrünün bir kısmı çalınmış ve bunu kanıtlayamayan birisi. Çok büyük odakları kurtarmak için seçilen bir kurban. Tek başına bütün bunların altından kalkmayı deneyen, klasik kodlara bağlı mücadeleci de biri. Kızı ile ayrılığı da onun en büyük yarası…
– Canlandırmak istediğiniz bir rol var mı?
Bilhassa şu rol diye bir şey söyleyemem. Fakat uygun yazılmış ve canlandırma isteği doğuran, bağ kurabildiğim karakterleri oynamaya çalışıyorum.
– Oyuncu olmak isteyen gençlere tavsiyeleriniz var mı?
Buna uygunluklarını sınamalılar. Zira istemek yetmez; hareket içine girmek gerekir. Bunun da iki tane yolu var; birincisi okulunu okumak, ikincisi ise klasik bir yerden birebir gayretle ilerlemek.
– Sizi en memnun eden sanat kısmı hangisi?
Elbet tiyatro, zira gerçeğin kardeşi. Dönem boyunca oynadığınız oyunlar, oyun arkadaşlarınız, tiyatro salonunun yer olarak bir ömür alanı olması, izleyici ile kurduğumuz o bağ ve kazandırdıkları… Doğal ki bu sinema için de geçerli. ‘Yargı’ bir kenara temalırsa diziler daha epeyce ekonomik bir durum. Çok uzun kısım mühletleri, uzun çalışma saatleri getiriyor. Müzik de eklenince, sahnede, sette, platoda, sınıfta olmak başka ayrı memnunluk halleri diyebilirim.
‘Aslında müzisyenim…’
– Oyunculuğun yanında müzikle de uğraşıyorsunuz, müzik tutkunuz nasıl oluştu?
Aslında müzisyenim ve oyunculukla da uğraşıyorum demek daha yanlışsız olur. Rahmeti babamın elimize tutuşturduğu mandolinle müzikle bağ kurdum. Lisans eğitimim de müzik öğretmenliği ve Cihangir Atölye Sahnesi’nde müzik derslerine giriyorum. Devlet Çoksesli Korosu’nun üyesiydim. Müzikle birlikte daima tiyatro ve oyunculuk vardı aslında; Ankara Deneme Sahnesi, Öteki Tiyatro ve Ankara Sanat Tiyatrosu’nda öğretmen, oyuncu, bestekar ya da müzik direktörü olarak yer aldım.
– Artık bir meslek seçme hakkınız olsaydı…
Çocukken pilot olmak isterdim. bir daha ve seçme imkanı olsaydı inanın tıpkı macerayı yaşamak, tıpkı işleri yapmak isterdim.