Hürriyet gazetesinden İhsan Yılmaz bugünkü yazısında bu tartışmayı köşesine taşıdı.
İşte İhsan Yılmaz’ın bugünkü yazısı:
Ressam Komet’in vefatının akabinde Paris’te yaşan sanatçı Utku Varlık şahsi bloğunda yazdığı bir yazıyla bu sıradan, insani kuralı yerle yeksan etti.
Yazısına “Acaba sanatçı olmak bir ayrıcalık mı? Tamam vefat bir kurtuluş, senin ismin yazılı bir kapıdan çıkış ve gidiş ve dönüş yok lakin geride bir yaşanmışlık kalıyor ve ben buna ‘yaşanmışlığın art odaları’ diyorum, gerçeğin sandıklarda naftalin kokan öbür bir gerçeği, her periyotta değiştirilen kurumuş kabuklar, kirli çamaşırlar ve de ortasından sararmış fotoğraflar taşmış bir albüm, babasının gönderdiği mektuplar, iple bağlı…” cümleleriyle başlayan Utku Varlık, önce Komet’in akabinde yazı yazanları eleştiriyor.
Ardından öğrencilik senelerından başlayarak Komet’in kendisini entelektüel olarak pazarladığını fakat hiç kitap okumadığını, daha sonrasında Paris’te eğitim için devletten aldığı bursu ödemeyince babasının sıkıntı durumda kalıp kendisine yazdığı mektubu, hakkında konuştuğu için döveceği haberini ilettiğinde tanıdıklarının nasıl ortaya girdiklerini anlatıyor.
SAHTE BOHEM
Utku Varlık gerçek ismi Gürkan Coşkun olan sanatkarın Komet takma ismini nasıl aldığını ve bu ismi kullanmaktan niye vazgeçmediğini şu biçimde anlatıyor:
“İşte bir anı: 60 yılları Akademi’deydik, sen ve birkaç kişi serseri Şener’in peşinde dolaşıyordun ve bu niçinle sana bir takma isim yapıştırmıştık: ‘Bill Haley ve Kometleri’ – 50 yılları birinci rock müzikçisi – sonuçta bu isim sana yapıştı, ressam ismin oldu bu Gürkan Coşkun, neden bu gerçek ismini kullanmadın, zira o geçersiz bohemine yakışmayacağı için!”
MELİH CEVDET USULÜYLE TEHDİT
Utku Varlık yazısında bir devir gerisinden konuştuğu için Komet’i döveceği haberini gönderdiğini, dostlarının ortaya girmesiyle bundan vazgeçtiğini ve bu üzere durumlarda Melih Cevdet Anday’ın tavsiyesine nasıl uyduğunu şöyleki anlatıyor:
“İlgi alanımdan çıkalı 25 yılı geçkin, eş dost bana telefon edip, seni her yerde eleştiriyor, daha fazlaca fotoğraf alan etraflarda, sen burada hayatıyorsun, uygun değil onun yaptığı! Bir gün telefon ettim, ‘Bir ay daha sonra bir fuar var, geliyorum, seni orada döveceğim!’ Bu bana 1979’da Melih Cevdet Anday’ın bir tavsiyesiydi; şayet kederini kelamla anlatamıyorsan, döveceksin, demişti ve de bir gece Oktay Rıfat’la canlarını sıkan Bedri Rahmi’nin atölyesine gidip onu nasıl dövdüklerini, kolunu ve seramiklerini kırdıklarını anlatmıştı! Çok gülmüştüm hocanın başına gelenlere. Telefonumdan on dakika daha sonra her yerden telefonlar: ‘Utku yapma, isteyerek yapmamış, kelam verdi, sen anlayışlı adamsın, sanatkarlar içinde bu biçimde şeyler olur!’ İçlerinde epeyce güzel dostlarım da vardı, sesimi çıkartmadım!”
Yazısını Komet’in Mimar Sinan Hoş Sanatlar Üniversitesi’ndeki cenaze merasimiyle noktalıyor Varlık:
“Bugün 29 Eylül Perşembe, 1965’te bir sene uzaklaştırıldığın Akademi’de devasa bir bayrağın altında, üstünde vefata dair bir dua yazan örtünün altındaki tabutta uzaya bir seyahat merasimini, Kazantzakis tabiriyle bir karanlıktan öbür karanlığa giderken ortadaki şu küçük ışık alanını da bu biçimde bulandırdık, yazık!”
YANIT BEDRİ BAYKAM’DAN GELDİ
Utku Varlık’ın bu saldırgan yazısına yanıt ressam Bedri Baykam’dan geldi. Baykam’ın 3 Kasım tarihindeki Cumhuriyet gazetesindeki köşe yazısının başlığı ‘Yüz kızartıcı bir yazıya kaçınılmaz yanıt’ ismini taşıyor.
“Beni insanlığımdan bu kadar utandıran bir yazıya ömrümde pek az rastladım. Bu yazı, beyefendinin özel sitesinde, Komet’in vefatından dört gün daha sonra yayınlanmış. Yani nasıl bir kin varmış ki ortasında, vefat haberini aldıktan daha sonra oturmuş ve derhal yazıyı döşenmiş. Herbiçimde daha sonra da keyifle sağa sola haber vermiştir.Düşünüyorum da hangisi daha uygun, bu alçak düzeylerde kendini yerle bir ettikten daha sonra nefes almaya devam etmek mi, yoksa Komet üzere onurunla, hoşluklarınla, efsanenle sonsuzluğa geçiş yapmış olmak mı… Rahat uyu Kometçim…”
Bedri Baykam’ın bu yazısına bir daha bloğunda yayınladığı bir yazıyla karşılık verdi Utku Varlık.
“Vaktimi harcayıp cevabımın ‘zavallılığı’ndan senin çarpık varoluşunun derinliklerine ineceğiz, ben ateist olduğum için ‘ruh sağlığı’ problemleri bir daha senin problemin” diye başladığı yazısında Baykam’ın babasından sanat üzerine görüşlerine, biyografi kitabına ve açtığı stantlara, sattığı ‘boş çerçeve’ yapıtına kadar uzunca bir yazı.
Ve yazısını daha önce Komet’i tehdit ettiği tekniği hatırlatarak bitiriyordu:
“Yalnız sana – karşılaştığımızda – manalarını bana açıklama zorunda olduğun hakaret içeren sözcükler ve benzetmeler var: Örneğin ‘…acınası bir profil’, ‘zavallı’ vs.
Bu niçinle Melih Cevdet’in bana öğüdü gerçekleşmiş olacak!”
EN DOĞUŞÇU EDEBİYATÇI
Utku Varlık’a sık andığı bu tavsiyeyi veren ünlü şair ve müellif Melih Cevdet Anday edebiyat tarihinin en doğuşçu isimlerinden biri olarak biliniyor. En unutulmaz hengame sahnesi ise Çetin Altan’la Paris’te Hıfzı Topuz’un meskeninde yaşadıkları. Hengameyi hem Hıfzı Topuz anılarında anlatmış tıpkı vakitte Emin Karaca edebiyatçı kavgalarını derlediği ‘Bay Ataç Gocunmasın Hiç’ kitabında yazmıştı.
Olay 1981 yılının Noel gecesi yaşanıyor. Hıfzı Bey’in anlattığına nazaran Melih Cevdet ve eşi Yaşar Hanım’ın içinde tansiyonlu bir hava olduğu için yemeğe yalnız geliyor Melih Bey. Başka konuklar ise Çetin Altan ve Mine Kırıkkanat. Çetin Altan ve Melih Cevdet’in gecenin ilerleyen saatlerinde kelamlı atışmaları uzayınca yumruk yumruğa bir hengameye dönüşüyor. Eline aldığı bir kova suyu üzerlerine dökerek onları ayırmaya çalışan Mine Kırıkkanat’a Hıfzı Bey yetişerek yardım ediyor. Tam ortalık sakinleşip dağılırken kapıda tekrar birbirlerine giriyor Melih Cevdet ve Çetin Altan. Edebiyat tarihinin en şiddetli ve kan ter ortasında kalınan sahnesine bu türlü imza atıyor iki usta edebiyatçı.
İşte İhsan Yılmaz’ın bugünkü yazısı:
Ressam Komet’in vefatının akabinde Paris’te yaşan sanatçı Utku Varlık şahsi bloğunda yazdığı bir yazıyla bu sıradan, insani kuralı yerle yeksan etti.
Yazısına “Acaba sanatçı olmak bir ayrıcalık mı? Tamam vefat bir kurtuluş, senin ismin yazılı bir kapıdan çıkış ve gidiş ve dönüş yok lakin geride bir yaşanmışlık kalıyor ve ben buna ‘yaşanmışlığın art odaları’ diyorum, gerçeğin sandıklarda naftalin kokan öbür bir gerçeği, her periyotta değiştirilen kurumuş kabuklar, kirli çamaşırlar ve de ortasından sararmış fotoğraflar taşmış bir albüm, babasının gönderdiği mektuplar, iple bağlı…” cümleleriyle başlayan Utku Varlık, önce Komet’in akabinde yazı yazanları eleştiriyor.
Ardından öğrencilik senelerından başlayarak Komet’in kendisini entelektüel olarak pazarladığını fakat hiç kitap okumadığını, daha sonrasında Paris’te eğitim için devletten aldığı bursu ödemeyince babasının sıkıntı durumda kalıp kendisine yazdığı mektubu, hakkında konuştuğu için döveceği haberini ilettiğinde tanıdıklarının nasıl ortaya girdiklerini anlatıyor.
SAHTE BOHEM
Utku Varlık gerçek ismi Gürkan Coşkun olan sanatkarın Komet takma ismini nasıl aldığını ve bu ismi kullanmaktan niye vazgeçmediğini şu biçimde anlatıyor:
“İşte bir anı: 60 yılları Akademi’deydik, sen ve birkaç kişi serseri Şener’in peşinde dolaşıyordun ve bu niçinle sana bir takma isim yapıştırmıştık: ‘Bill Haley ve Kometleri’ – 50 yılları birinci rock müzikçisi – sonuçta bu isim sana yapıştı, ressam ismin oldu bu Gürkan Coşkun, neden bu gerçek ismini kullanmadın, zira o geçersiz bohemine yakışmayacağı için!”
MELİH CEVDET USULÜYLE TEHDİT
Utku Varlık yazısında bir devir gerisinden konuştuğu için Komet’i döveceği haberini gönderdiğini, dostlarının ortaya girmesiyle bundan vazgeçtiğini ve bu üzere durumlarda Melih Cevdet Anday’ın tavsiyesine nasıl uyduğunu şöyleki anlatıyor:
“İlgi alanımdan çıkalı 25 yılı geçkin, eş dost bana telefon edip, seni her yerde eleştiriyor, daha fazlaca fotoğraf alan etraflarda, sen burada hayatıyorsun, uygun değil onun yaptığı! Bir gün telefon ettim, ‘Bir ay daha sonra bir fuar var, geliyorum, seni orada döveceğim!’ Bu bana 1979’da Melih Cevdet Anday’ın bir tavsiyesiydi; şayet kederini kelamla anlatamıyorsan, döveceksin, demişti ve de bir gece Oktay Rıfat’la canlarını sıkan Bedri Rahmi’nin atölyesine gidip onu nasıl dövdüklerini, kolunu ve seramiklerini kırdıklarını anlatmıştı! Çok gülmüştüm hocanın başına gelenlere. Telefonumdan on dakika daha sonra her yerden telefonlar: ‘Utku yapma, isteyerek yapmamış, kelam verdi, sen anlayışlı adamsın, sanatkarlar içinde bu biçimde şeyler olur!’ İçlerinde epeyce güzel dostlarım da vardı, sesimi çıkartmadım!”
Yazısını Komet’in Mimar Sinan Hoş Sanatlar Üniversitesi’ndeki cenaze merasimiyle noktalıyor Varlık:
“Bugün 29 Eylül Perşembe, 1965’te bir sene uzaklaştırıldığın Akademi’de devasa bir bayrağın altında, üstünde vefata dair bir dua yazan örtünün altındaki tabutta uzaya bir seyahat merasimini, Kazantzakis tabiriyle bir karanlıktan öbür karanlığa giderken ortadaki şu küçük ışık alanını da bu biçimde bulandırdık, yazık!”
YANIT BEDRİ BAYKAM’DAN GELDİ
Utku Varlık’ın bu saldırgan yazısına yanıt ressam Bedri Baykam’dan geldi. Baykam’ın 3 Kasım tarihindeki Cumhuriyet gazetesindeki köşe yazısının başlığı ‘Yüz kızartıcı bir yazıya kaçınılmaz yanıt’ ismini taşıyor.
“Beni insanlığımdan bu kadar utandıran bir yazıya ömrümde pek az rastladım. Bu yazı, beyefendinin özel sitesinde, Komet’in vefatından dört gün daha sonra yayınlanmış. Yani nasıl bir kin varmış ki ortasında, vefat haberini aldıktan daha sonra oturmuş ve derhal yazıyı döşenmiş. Herbiçimde daha sonra da keyifle sağa sola haber vermiştir.Düşünüyorum da hangisi daha uygun, bu alçak düzeylerde kendini yerle bir ettikten daha sonra nefes almaya devam etmek mi, yoksa Komet üzere onurunla, hoşluklarınla, efsanenle sonsuzluğa geçiş yapmış olmak mı… Rahat uyu Kometçim…”
Bedri Baykam’ın bu yazısına bir daha bloğunda yayınladığı bir yazıyla karşılık verdi Utku Varlık.
“Vaktimi harcayıp cevabımın ‘zavallılığı’ndan senin çarpık varoluşunun derinliklerine ineceğiz, ben ateist olduğum için ‘ruh sağlığı’ problemleri bir daha senin problemin” diye başladığı yazısında Baykam’ın babasından sanat üzerine görüşlerine, biyografi kitabına ve açtığı stantlara, sattığı ‘boş çerçeve’ yapıtına kadar uzunca bir yazı.
Ve yazısını daha önce Komet’i tehdit ettiği tekniği hatırlatarak bitiriyordu:
“Yalnız sana – karşılaştığımızda – manalarını bana açıklama zorunda olduğun hakaret içeren sözcükler ve benzetmeler var: Örneğin ‘…acınası bir profil’, ‘zavallı’ vs.
Bu niçinle Melih Cevdet’in bana öğüdü gerçekleşmiş olacak!”
EN DOĞUŞÇU EDEBİYATÇI
Utku Varlık’a sık andığı bu tavsiyeyi veren ünlü şair ve müellif Melih Cevdet Anday edebiyat tarihinin en doğuşçu isimlerinden biri olarak biliniyor. En unutulmaz hengame sahnesi ise Çetin Altan’la Paris’te Hıfzı Topuz’un meskeninde yaşadıkları. Hengameyi hem Hıfzı Topuz anılarında anlatmış tıpkı vakitte Emin Karaca edebiyatçı kavgalarını derlediği ‘Bay Ataç Gocunmasın Hiç’ kitabında yazmıştı.
Olay 1981 yılının Noel gecesi yaşanıyor. Hıfzı Bey’in anlattığına nazaran Melih Cevdet ve eşi Yaşar Hanım’ın içinde tansiyonlu bir hava olduğu için yemeğe yalnız geliyor Melih Bey. Başka konuklar ise Çetin Altan ve Mine Kırıkkanat. Çetin Altan ve Melih Cevdet’in gecenin ilerleyen saatlerinde kelamlı atışmaları uzayınca yumruk yumruğa bir hengameye dönüşüyor. Eline aldığı bir kova suyu üzerlerine dökerek onları ayırmaya çalışan Mine Kırıkkanat’a Hıfzı Bey yetişerek yardım ediyor. Tam ortalık sakinleşip dağılırken kapıda tekrar birbirlerine giriyor Melih Cevdet ve Çetin Altan. Edebiyat tarihinin en şiddetli ve kan ter ortasında kalınan sahnesine bu türlü imza atıyor iki usta edebiyatçı.