semaver
Active member
DİYETİSYEN IŞIK ŞAHİN
Bağırsaklarımızda hayat; milyonlarca yeterli ve makus bakteri ile birlikte var olmaktadır. Her birimizin bağırsak florası tıpkı parmak izimiz üzere eşsizdir yani bireye hastır. Mikrobiyotamız da bulunan yeterli bakteriler makus patojen bakteriler ile yer değiştirir. Yani prebiyotiklerden varlıklı besinler bağırsaklarımızda yaşayan âlâ bakterilerin sayıca ve çeşit bakımından zenginleşmesini ve yenileşmesini sağlar. Tahminen de her probiyotik dediğimizde anlatmak istediğimiz; hakkında fazlacata bilgi sahibi olmadığımız prebiyotiklerdir…
Pekala ya nedir bu prebiyotikler? Prebiyotikler başlı başına probiyotik sindirimin var olabilmesi için elverişli ortam oluşturmaktadır. Prebiyotiklerin bedene alımı probiyotiklerin yaşamsal faaliyetlerine devam etmesini dayanaklar. Bir besine prebiyotik diyebilmek için ise tek başına bağırsaklarımızda sindirilemiyor olması gereklidir. Sindirilebilmesi için bağırsaklarda bulunan faydalı bakteriler tarafınca fermente edilmesi gerek.
Prebiyotikleri besin olarak sınıflandırmak istersek; evvela diyetlerimize eklediğimiz lifler diyebiliriz. İnülin ve fruktooligosakkaritlerin (FOS) en başta karşımıza çıkan prebiyotiklerdir. Başta sebze-meyve olmak üzere baklagiller ve tam tahıllı besinleri tükettiğimiz vakit prebiyotiklere de beslenmemizde yer vermiş oluruz. Bir öteki prebiyotik ise anne sütünde bulunan galaktaoligosakkaritlerdir.
SİNDİRİM SİSTEMİNİZ SİZİ YORUYORSA…
Şayet sindirim sistemimiz bizi daima yoruyor, vakit zaman ishal, kabız, gaz, şişkinlik vb. durumlardan şikayet ediyorsak bedenimizde probiyotiklerin gelişeceği ortamı hazırlamıyor, yani yeteri kadar prebiyotik almıyoruz demektir. Sağlıklı bir metabolizma, kuvvetli bir ımmun sistem, fit ve sağlıklı bir vücut için en az probiyotikler kadar prebiyotiklere de kıymet vermeliyiz.
Bedenimize doğal yollarla alabileceğimiz prebiyotik kaynaklarına örnek verecek olursak; soğan, sarımsak, bamya, enginar, yer elması, baklagiller, kuşkonmaz, hindiba, kereviz, berryler, muz, elma, patates, çavdar, yulaf, arpa, kinoa, buğday, keten tohumu, chia tohumu, badem, ceviz, fındık, kaju üzere yağlı tohumları sıralayabiliriz.
Bağırsaklarımızda hayat; milyonlarca yeterli ve makus bakteri ile birlikte var olmaktadır. Her birimizin bağırsak florası tıpkı parmak izimiz üzere eşsizdir yani bireye hastır. Mikrobiyotamız da bulunan yeterli bakteriler makus patojen bakteriler ile yer değiştirir. Yani prebiyotiklerden varlıklı besinler bağırsaklarımızda yaşayan âlâ bakterilerin sayıca ve çeşit bakımından zenginleşmesini ve yenileşmesini sağlar. Tahminen de her probiyotik dediğimizde anlatmak istediğimiz; hakkında fazlacata bilgi sahibi olmadığımız prebiyotiklerdir…
Pekala ya nedir bu prebiyotikler? Prebiyotikler başlı başına probiyotik sindirimin var olabilmesi için elverişli ortam oluşturmaktadır. Prebiyotiklerin bedene alımı probiyotiklerin yaşamsal faaliyetlerine devam etmesini dayanaklar. Bir besine prebiyotik diyebilmek için ise tek başına bağırsaklarımızda sindirilemiyor olması gereklidir. Sindirilebilmesi için bağırsaklarda bulunan faydalı bakteriler tarafınca fermente edilmesi gerek.
Prebiyotikleri besin olarak sınıflandırmak istersek; evvela diyetlerimize eklediğimiz lifler diyebiliriz. İnülin ve fruktooligosakkaritlerin (FOS) en başta karşımıza çıkan prebiyotiklerdir. Başta sebze-meyve olmak üzere baklagiller ve tam tahıllı besinleri tükettiğimiz vakit prebiyotiklere de beslenmemizde yer vermiş oluruz. Bir öteki prebiyotik ise anne sütünde bulunan galaktaoligosakkaritlerdir.
SİNDİRİM SİSTEMİNİZ SİZİ YORUYORSA…
Şayet sindirim sistemimiz bizi daima yoruyor, vakit zaman ishal, kabız, gaz, şişkinlik vb. durumlardan şikayet ediyorsak bedenimizde probiyotiklerin gelişeceği ortamı hazırlamıyor, yani yeteri kadar prebiyotik almıyoruz demektir. Sağlıklı bir metabolizma, kuvvetli bir ımmun sistem, fit ve sağlıklı bir vücut için en az probiyotikler kadar prebiyotiklere de kıymet vermeliyiz.
Bedenimize doğal yollarla alabileceğimiz prebiyotik kaynaklarına örnek verecek olursak; soğan, sarımsak, bamya, enginar, yer elması, baklagiller, kuşkonmaz, hindiba, kereviz, berryler, muz, elma, patates, çavdar, yulaf, arpa, kinoa, buğday, keten tohumu, chia tohumu, badem, ceviz, fındık, kaju üzere yağlı tohumları sıralayabiliriz.