Mehmet Ali Erbil ikinci sefer düştü! Hastaneye kaldırıldı

Tuncay

New member
Yaklaşık iki yıl evvel konutunun banyosunda düşerek kaburgasını zedeleyen Mehmet Ali Erbil, tedavi altına alındığı hastanede sıkıntı periyotlardan geçmişti. Yaralandıktan daha sonra kaçış sendromu ismi verilen hastalığı nüksettiği açıklanan Mehmet Ali Erbil, uzun bir süre hastanede nezaret altında kalarak tedavi olmuştu.


HASTANEYE KALDIRILDI

Posta’dan Suna Akyıldız’ın haberine nazaran; Mehmet Ali Erbil’e nazar değmiş. Meskeninde düşen Erbil’in apar topar hastaneye kaldırıldığı öğrenildi. Bir gün hastanede kalan Mehmet Ali Erbil, şu an meskeninde dinleniyor.


Ünlü şovmen, Jülide Ateş’in sunduğu ’40’ programına katıldı. Mehmet Ali Erbil, çocukluk yıllarını anlatırken izleyenleri duygulandırdı. Çocukluğunda yaşadığı sıkıntı devirleri anlatan Erbil, annesini sevemediğini anlatırken gözyaşlarına boğuldu.


“BENİ KONUTTA İSTEMEDİ”

Jülide Ateş’in, “Anne ve babanıza hala öfkeli misiniz?” sorusu karşısında yaşadıklarını birinci kez anlatan Erbil şu tabirleri kullandı:


“14 yaşıma geldiğimde, üvey baba beni ergen periyoda girdiğim için konutta istemedi. Annem de çaresiz kaldı, fazlaca sevdiği için hürmet duyuyorum, bize sahip çıkamadı. Sinema üzere, üvey annem de abimi istemedi. Dediler ki bunlara bir yatılı okul bulalım, en yakını baba sanatçı ya, konservatuar olur. İkimizi de konservatuar imtihanlarına soktular, ben 14 abim 17 yaşındaydı. Beni üstün yetenek olarak 14 yaşında konservatuara aldılar, birinci öğrenciyimdir. Ağabeyim kazanamadı. Ben yatılı okula girmiş oldum ve annem Ankara’da ben de Ankara’da okuyorum. bir daha münasebetimiz hiç olağan değil” dedi.


“ANNEMİ SEVEMEDİM”

Yaşadıklarını anlatırken gözyaşlarına boğulan Mehmet Ali Erbil, “En acısı, hiç unutamadığım, kirli çamaşırlarımı anneme yıkatmıyordu üvey babam. Komşumuz vardı ben komşumuza deterjan alırdım, komşumuz yıkardı benim çamaşırlarımı. Yatakhaneye gelirdim gece ağlardım, ‘Allah’ım ben hiç bu biçimde olmayacağım ben hiç ayrılmayacağım, hiç bir vakit karımla ayrılmayacağım, bu biçimde çocuklarım olmayacak benim’ derdim.”


“Ama hiç dediğim olmadı, dünya istediğin üzere sürmüyor. Bu arayıştan, bu sevgisizlikten dört tane eşimden de ayrıldım, annemi sevemedim daha sonra. Bu benim kusurum değil. Sevemedim annemi, içimden o denli şeyler boşaldı gitti ki, sevemedim asla. Bizi üvey babaya ezdirdiği için” dedi.