semaver
Active member
Maliye Bakanı Nureddin Nebati’nin yüksek lisans tezinde skandal sözler Yeni ekonomik modelde “B planı üzülmek” olan Hazine ve Maliye Bakanı Nureddin Nebati’nin, doktora tezinin akabinde yüksek lisans tezindeki tespitleri de dikkat çekti.
Cumhuriyet; iktisada ait açıklamaları niçiniyle reaksiyon çeken Bakan Nebati’nin doktora tezinde Cumhuriyeti maksat alan sözlerini gündeme getirmişti. Nebati’nin, 2002’deki “Türkiye’de İslami siyasal hareket” isimli yüksek lisans tezinde de siyasal İslam’a ait itiraf niteliğinde tespitlerde bulunduğu ortaya çıktı. Tezin “öz” kısmında, “İslami siyasal hareketin, bilhassa epeyce partili yaşama geçildikten daha sonra bir biçimde devletten takviye alarak ya da en azından yol verilerek gelişip büyüdüğü kararına varıldığını” vurgulayan Nebati, “1950’ye kadar İslami hareketlerin ya yok olduğunu ya depolitize olduğunu ya da yeraltına çekildiğini” belirterek “Çok partili periyotla birlikte İslami hareketler giderek gün yüzüne çıktı, gelişti ve siyasallaştı. Cumhuriyet devrinde İslami hareketlerin çabucak hepsi idareye talip olmaya yani iktidara yönelmişlerdir” sözlerini kullandı.
CUMHURİYETİ MAKSAT ALMIŞ
“1923-1945 içinde Kemalist seçkinin, batılılaşmış bir Türkiye oluşturma isteğinin geniş halk yığınının kıymetleri açısından pek az bir mana tabir ettiğini” argüman eden Nebati, cumhuriyetin kuruluşunu ise “Batı çağdaşlaşmasına eklemlenme korkusu ile yola çıkılan kuruluş” olarak nitelendirdi. Demokrat Parti periyodundaki “ezanın Arapça okutulması, okullarda din dersi verilmesi üzere kimi kararların, cemaatler ile iktidar içinde köprü oluşturduğuna” işaret eden Nebati, “İslam ile siyasetin iç içe olduğuna” dikkat çekerek, “Siyasal İslam, Kuran ve sünnetin öngördüğü unsurlar çerçevesinde devlete yönelerek toplumsal, sosyoekonomik ve siyasal alanı düzenleme gayesini içeren bir kavram olarak tanımlanmaktadır. İslamın devlet aygıtını ele geçirme talebini içermektedir” dedi.
“NEOLİBERAL ARAÇ”
1980 askeri darbesine ve bu süreçte siyasal İslamın durumuna da değinen Nebati, şunları kaydetti: “Solu tasfiye etmek ve komünizm tehlikesini bertaraf etmek ismine İslam’ın manipülatif bir öğe olarak ortaya çıkması sağlandı. 1980 daha sonrasında İslamcı hareket, antihegemonik bir telaffuz üretmekten öte globalleşme sürecine eklemlenerek varolabilmiştir. Türkiye’nin neoliberal siyasetlerinin bir aracı olarak güç kazanmış, kendi özgüllüğünün dışına çıkarılarak kapitalist kurumlarla bütünleştirilmiş ve bu mevzuda sistemli bir devlet siyaseti uygulanmıştır.”
“CEMAATLERE DESTEK”
İslami yükselişi sağlayan etmenlere Kuran kurslarındaki artışı, dinî eğitimin mahalle ve köy düzebir daha kadar yayılmasını, imam hatiplerin yaygınlaştırılmasını, faizsiz finans kurumlarının kurulmasını ve Suud rejimi ile ortak dini projelere girişilmesini örnek gösteren Nebati, “Cemaatlerin gelişmesine devlet eliyle katkı sunuldu. Devletin çeşitli kademelerine dahil olan İslamcılara bilhassa dokunulmadı” dedi. l ANKARA
DEMOKRASİ SAVAŞIYMIŞ!
Siyasal İslam’ın, “ötekileştirmeye karşı duruş olduğunu, bu istikametiyle varolma, kabul görme ve demokrasi savaşı” verdiğini savunan Nebati, “Cumhuriyet hükümetleri, merkezi temsil eden bir yapı üzerine kurulmuştur. Devletçi, merkeziyetçi, seçkinci ve milliyetçi bir öz taşımaktadır. Uzun yıllar fazlaca partili yaşama geçilmemesinin sebeplerini de bu yapıda aramak gerekir” dedi.
Cumhuriyet; iktisada ait açıklamaları niçiniyle reaksiyon çeken Bakan Nebati’nin doktora tezinde Cumhuriyeti maksat alan sözlerini gündeme getirmişti. Nebati’nin, 2002’deki “Türkiye’de İslami siyasal hareket” isimli yüksek lisans tezinde de siyasal İslam’a ait itiraf niteliğinde tespitlerde bulunduğu ortaya çıktı. Tezin “öz” kısmında, “İslami siyasal hareketin, bilhassa epeyce partili yaşama geçildikten daha sonra bir biçimde devletten takviye alarak ya da en azından yol verilerek gelişip büyüdüğü kararına varıldığını” vurgulayan Nebati, “1950’ye kadar İslami hareketlerin ya yok olduğunu ya depolitize olduğunu ya da yeraltına çekildiğini” belirterek “Çok partili periyotla birlikte İslami hareketler giderek gün yüzüne çıktı, gelişti ve siyasallaştı. Cumhuriyet devrinde İslami hareketlerin çabucak hepsi idareye talip olmaya yani iktidara yönelmişlerdir” sözlerini kullandı.
CUMHURİYETİ MAKSAT ALMIŞ
“1923-1945 içinde Kemalist seçkinin, batılılaşmış bir Türkiye oluşturma isteğinin geniş halk yığınının kıymetleri açısından pek az bir mana tabir ettiğini” argüman eden Nebati, cumhuriyetin kuruluşunu ise “Batı çağdaşlaşmasına eklemlenme korkusu ile yola çıkılan kuruluş” olarak nitelendirdi. Demokrat Parti periyodundaki “ezanın Arapça okutulması, okullarda din dersi verilmesi üzere kimi kararların, cemaatler ile iktidar içinde köprü oluşturduğuna” işaret eden Nebati, “İslam ile siyasetin iç içe olduğuna” dikkat çekerek, “Siyasal İslam, Kuran ve sünnetin öngördüğü unsurlar çerçevesinde devlete yönelerek toplumsal, sosyoekonomik ve siyasal alanı düzenleme gayesini içeren bir kavram olarak tanımlanmaktadır. İslamın devlet aygıtını ele geçirme talebini içermektedir” dedi.
“NEOLİBERAL ARAÇ”
1980 askeri darbesine ve bu süreçte siyasal İslamın durumuna da değinen Nebati, şunları kaydetti: “Solu tasfiye etmek ve komünizm tehlikesini bertaraf etmek ismine İslam’ın manipülatif bir öğe olarak ortaya çıkması sağlandı. 1980 daha sonrasında İslamcı hareket, antihegemonik bir telaffuz üretmekten öte globalleşme sürecine eklemlenerek varolabilmiştir. Türkiye’nin neoliberal siyasetlerinin bir aracı olarak güç kazanmış, kendi özgüllüğünün dışına çıkarılarak kapitalist kurumlarla bütünleştirilmiş ve bu mevzuda sistemli bir devlet siyaseti uygulanmıştır.”
“CEMAATLERE DESTEK”
İslami yükselişi sağlayan etmenlere Kuran kurslarındaki artışı, dinî eğitimin mahalle ve köy düzebir daha kadar yayılmasını, imam hatiplerin yaygınlaştırılmasını, faizsiz finans kurumlarının kurulmasını ve Suud rejimi ile ortak dini projelere girişilmesini örnek gösteren Nebati, “Cemaatlerin gelişmesine devlet eliyle katkı sunuldu. Devletin çeşitli kademelerine dahil olan İslamcılara bilhassa dokunulmadı” dedi. l ANKARA
DEMOKRASİ SAVAŞIYMIŞ!
Siyasal İslam’ın, “ötekileştirmeye karşı duruş olduğunu, bu istikametiyle varolma, kabul görme ve demokrasi savaşı” verdiğini savunan Nebati, “Cumhuriyet hükümetleri, merkezi temsil eden bir yapı üzerine kurulmuştur. Devletçi, merkeziyetçi, seçkinci ve milliyetçi bir öz taşımaktadır. Uzun yıllar fazlaca partili yaşama geçilmemesinin sebeplerini de bu yapıda aramak gerekir” dedi.