Yaz aylarının gelmesiyle birlikte, Tire’nin klâsik lezzeti koruk şerbetinde dönem açıldı. Bağlardan ihtimamla toplanan koruklar, makineler vasıtasıyla meşhur şerbete dönüşürken, kentte uzun yıllardır tüketilen koruk şerbetine ilgi günden güne artıyor. Tire’de üretilen lezzet, turizm bölgeleri başta olmak üzere yurdun dört bir yanına gönderiliyor.
“TALEBE YETİŞEMİYORUZ”
Bilhassa kaliteli ve lezzetli şerbet, yalnızca Yediveren Koruğu’ndan elde edilirken, eşi Lütfiye Işık ile birlikte 40 yıldır koruk şerbetini yaptığını belirten 71 yaşındaki Mustafa Işık, koruk mevsimi geldiğinde taleplere yetişemediğini söylemiş oldu.
18 tane kafeteryaya daima üretim yaptığını kaydeden Işık, Tire’nin meşhur şerbetini İstanbul’a kadar gönderdiklerini söylemiş oldu. İlçede ‘Korukçu Mustafa’ olarak da bilinen Mustafa Işık, “Ben Mustafa Işık. Tire’nin eski kahvehanecilerindenim. Bu koruk işini 35-40 seniçin beri aralıksız yapıyoruz. Şimdiye kadar eserlerimizde hiç bir katkı unsuru kullanmadık. Ne renklendirici, ne tatlandırıcı ne koruyucu…” dedi.
Işık, “Bu eserin büsbütün doğal olmasını sağladık. Başarımızın eserlerimizin sevilmesinin tek niçini budur. Doğal olmasıdır. Temizliğimize epeyce dikkat ediyoruz. Üreticilere koruğun yetiştirilmesini bile tanım ediyoruz. Tedarikçilerimiz korukları itina ile yetiştiriyorlar bize de tertemiz koruklar geliyor. kimi vakit vatandaşlara şerbet yetiştiremiyorum. Aşağı üst 18 tane kafeye eser veriyorum. Tire haricinde Bodrum, Antalya üzere turistik merkezlere hatta İstanbul’a kadar eser gönderiyorum; lakin o şerbetleri buradan donuk olarak gönderiyoruz. Orada eserlerimiz çözülüyor. daha sonrasında içime hazır hale geliyor” diye konuştu.
“NESİLLER UZUNLUĞU SÜRSÜN İSTİYORUM”
35 yıldır eşi Mustafa Işık’a şerbet imalinde yardımcı olan Lütfiye Işık da, Tire’ye has olan koruk şerbeti geleneğinin kuşaklar uzunluğu sürmesini istediğini söylemiş oldu. 62 yaşındaki Lütfiye Işık, üretimi bin bir emek isteyen şerbeti şu cümlelerle anlattı:
“Eşim Mustafa Işık ile birlikte 35 yıldır yaz aylarında dönemlik koruk şerbeti yapıyoruz. İçimi epey hoş. Yöremizi tanıtmak hedefli çalışıyoruz. Üretimimiz Haziran 15 üzere koruklar büyüdüğü vakit başlıyor, ekim ayının ortalarına hakikat havanın sıcaklığına bağlı devam ediyor. Biz bu koruk şerbetinin yalnızca Tire’ye mahsus olduğunu biliyorduk; fakat artık artık koruk şerbeti meşhur olduktan daha sonra herkes bizim yöremize özel diye söylenmeye başladı. Ben de televizyon programlarında, yemek programlarında görüyorum ancak yıllardır biz bu koruk şerbetinin Tire’ye ilişkin olduğunu biliyoruz. Ben koruğumuzun Tire ismiyle bilinmesini etrafının genişlemesini istiyorum. Yalnızca Tire’de kalsın istemiyorum. Tek hedefim tek gayem bu. Bu tanıtılsın istiyorum. İlerde bizden daha sonraki jenerasyona bir koruk şerbeti yapanlar vardı densin. Bu bu biçimde kuşaklar uzunluğu sürsün. Koruklarımızı temin ettiğimiz arkadaşlar kesip getiriyorlar.”
Lütfiye Işık, şu biçimde devam etti:
“Biz bunları tek tek ayıklıyoruz. Sapından ayırıyoruz. daha sonrasında onu iki yada üç defa yıkıyoruz. Makinadan geçiriyoruz. Makinadan geçirdiğimiz koruğu bir defa tülden geçiriyoruz. Bu birinci etap. İkinci kademede; şekerliyoruz, sulandırıyoruz. yeniden tülbentten geçirip kıvamına getiriyoruz. daha sonra yeniden süzgüden geçirerek şişeleme sürecini gerçekleştiriyoruz. İçime hazır kıvamda buzdolaplarında saklıyoruz. Alan arkadaşlar bunu çalkalayarak tüketir. İçerisine yenidendan ne su ne şeker ilave gerekmiyor. Biz tam kıvamında bunun satışını sunuyoruz. Olağan bir buzdolabında 2 gün dayanır. İçinde hami unsur olmadığı için bu mühlet kısadır. Lakin dipfrizde donduktan daha sonra senelerca saklanabilir.”
“TALEBE YETİŞEMİYORUZ”
Bilhassa kaliteli ve lezzetli şerbet, yalnızca Yediveren Koruğu’ndan elde edilirken, eşi Lütfiye Işık ile birlikte 40 yıldır koruk şerbetini yaptığını belirten 71 yaşındaki Mustafa Işık, koruk mevsimi geldiğinde taleplere yetişemediğini söylemiş oldu.
18 tane kafeteryaya daima üretim yaptığını kaydeden Işık, Tire’nin meşhur şerbetini İstanbul’a kadar gönderdiklerini söylemiş oldu. İlçede ‘Korukçu Mustafa’ olarak da bilinen Mustafa Işık, “Ben Mustafa Işık. Tire’nin eski kahvehanecilerindenim. Bu koruk işini 35-40 seniçin beri aralıksız yapıyoruz. Şimdiye kadar eserlerimizde hiç bir katkı unsuru kullanmadık. Ne renklendirici, ne tatlandırıcı ne koruyucu…” dedi.
Işık, “Bu eserin büsbütün doğal olmasını sağladık. Başarımızın eserlerimizin sevilmesinin tek niçini budur. Doğal olmasıdır. Temizliğimize epeyce dikkat ediyoruz. Üreticilere koruğun yetiştirilmesini bile tanım ediyoruz. Tedarikçilerimiz korukları itina ile yetiştiriyorlar bize de tertemiz koruklar geliyor. kimi vakit vatandaşlara şerbet yetiştiremiyorum. Aşağı üst 18 tane kafeye eser veriyorum. Tire haricinde Bodrum, Antalya üzere turistik merkezlere hatta İstanbul’a kadar eser gönderiyorum; lakin o şerbetleri buradan donuk olarak gönderiyoruz. Orada eserlerimiz çözülüyor. daha sonrasında içime hazır hale geliyor” diye konuştu.
“NESİLLER UZUNLUĞU SÜRSÜN İSTİYORUM”
35 yıldır eşi Mustafa Işık’a şerbet imalinde yardımcı olan Lütfiye Işık da, Tire’ye has olan koruk şerbeti geleneğinin kuşaklar uzunluğu sürmesini istediğini söylemiş oldu. 62 yaşındaki Lütfiye Işık, üretimi bin bir emek isteyen şerbeti şu cümlelerle anlattı:
“Eşim Mustafa Işık ile birlikte 35 yıldır yaz aylarında dönemlik koruk şerbeti yapıyoruz. İçimi epey hoş. Yöremizi tanıtmak hedefli çalışıyoruz. Üretimimiz Haziran 15 üzere koruklar büyüdüğü vakit başlıyor, ekim ayının ortalarına hakikat havanın sıcaklığına bağlı devam ediyor. Biz bu koruk şerbetinin yalnızca Tire’ye mahsus olduğunu biliyorduk; fakat artık artık koruk şerbeti meşhur olduktan daha sonra herkes bizim yöremize özel diye söylenmeye başladı. Ben de televizyon programlarında, yemek programlarında görüyorum ancak yıllardır biz bu koruk şerbetinin Tire’ye ilişkin olduğunu biliyoruz. Ben koruğumuzun Tire ismiyle bilinmesini etrafının genişlemesini istiyorum. Yalnızca Tire’de kalsın istemiyorum. Tek hedefim tek gayem bu. Bu tanıtılsın istiyorum. İlerde bizden daha sonraki jenerasyona bir koruk şerbeti yapanlar vardı densin. Bu bu biçimde kuşaklar uzunluğu sürsün. Koruklarımızı temin ettiğimiz arkadaşlar kesip getiriyorlar.”
Lütfiye Işık, şu biçimde devam etti:
“Biz bunları tek tek ayıklıyoruz. Sapından ayırıyoruz. daha sonrasında onu iki yada üç defa yıkıyoruz. Makinadan geçiriyoruz. Makinadan geçirdiğimiz koruğu bir defa tülden geçiriyoruz. Bu birinci etap. İkinci kademede; şekerliyoruz, sulandırıyoruz. yeniden tülbentten geçirip kıvamına getiriyoruz. daha sonra yeniden süzgüden geçirerek şişeleme sürecini gerçekleştiriyoruz. İçime hazır kıvamda buzdolaplarında saklıyoruz. Alan arkadaşlar bunu çalkalayarak tüketir. İçerisine yenidendan ne su ne şeker ilave gerekmiyor. Biz tam kıvamında bunun satışını sunuyoruz. Olağan bir buzdolabında 2 gün dayanır. İçinde hami unsur olmadığı için bu mühlet kısadır. Lakin dipfrizde donduktan daha sonra senelerca saklanabilir.”