Yeni yılın birinci gününden herkese selamlar. Yılın birinci yazısıyla sizi karşılamak için bu yazıyı yazmak için Salı günü sabah erken saatlerde bilgisayarın başına oturdum. Bir Don’t look Up furyasıdır gidiyor son günlerde. Fiyatlı bir içerik yayıncısı olan uygulamada yayına giren bu sinema, hem sinema ortasındaki karakterleri tıpkı vakitte izleyenleri ikiye böldü.
Sinema ortasındaki karakterler üst bak, yok ya ne işin var bakma üst diye karşı karşıya gelirken izleyenler ise sinema sıradan yeterli ya da tam zıddı berbat bir sinema, boşa vakit kaybı diye bölündüler. Bana kalırsa sinema yanlışsız yerlere olabildiğince hoş temas ediyor.
her insanın şikâyet ettiği lakin bir türlü görmek istemediği toplumsal medya dejenerasyonu bunların başında. Dünyanın sonu gelirken bile Ali ağam söylüyor Veli ağam dinliyor formunda takılan toplumsal medya kullanıcılarının tek gündemi ülkenin iki ünlü çiftinin barışıp barışmayacağı.
Başka taraftan televizyonun haberleri nasıl manipüle edip, halkı gerçeklerden nasıl gizlediği tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriliyor. Bu durum aslında toplumsal medyanın ortaya çıkmasıyla açığa çıktı dikkat ettiyseniz. Evvelden basın aracığı ile bize verilen ayrıntıları gerçek zannedip çabucak kabullenirdik halbuki toplumsal medya daha sonrası işlerin bu biçimde olmadığını anladık. Basın güç odakları ve iktidarın her daim emrindeymiş de bizlerin haberi yokmuş. Vah mazlumlar vah.
her neyse mevzumuza dönelim artık, yeni yılın birinci gününde başınızı fazlaca şişirmeyelim. Sinemanın en büyük iletisi ise bana göre bilimin cehaletin önünde diz çökmesi. Ve bilim insanlarının sadece reyting alabilmek için birer televizyon ikonuna dönüştürülmesi hoş işlenmiş. Bu cümle sinemadan fazla size birini hatırlattı mı? İpucu vereyim Sarsıntı Dede.
Merhum bilim insanı Ahmet Mete Işıkara’da İstanbul zelzelesi daha sonrası bilim insanlığı göz gerisi edilip medya ikonuna dönüştürülmüş ve onun üzere değerli bir bilim adamı yılın en seksi erkeği seçilmiş beyefendinin verdiği insanüstü uğraş bu yüzden sulandırılmış ve gerçeklikle ilgisi koparılmıştı. her neyse şayet vaktiniz olursa yeni yılın birinci günü bu sineması izleyin ve sonucu kendiniz verin. Efendim bir daha geldik sona, bu haftada ortanızdan ayrılırken tekrar yeni yılınızı tebrik ediyor, herkese hoş ve keyifli bir yıl diliyorum.
Vaktin behrinde sevecence bir köyde yaşayan Ahmet amca, oğlunu kentten bir kızla evlendiriyor. Düğün olduktan daha sonra gelin köyde oturmam dediğinden damat kentten mesken tutup âlâ makûs bir iş bulup çalışmaya başlıyor. Gel vakit git vakit bir süre daha sonra çiftin çocukları olunca Ahmet amcanın kente gidişi sıklaşıyor. Lakin ne yaparsa yapsın gelinini bir türlü şad edemiyor.
Ahmet amca ne vakit oğlunun konutuna gitse gelini daima sorun çıkarıp hızını asarak adama dünyayı dar ediyor. bir daha bu biçimde bir gün Ahmet amca kente gidip alış veriş yaptıktan daha sonra oğlunun konutuna gidip torununu kucağına alınca gelini çabucak huysuzlanıyor.
-Oğlumun dedesi geldi, gelmeden gidesi geldi.
Deyince Ahmet amcanın artık kayış atıyor. Hiç istifini bozmadan gelinin duyacağı tonda karşılığını veriyor
-Hiç zorlama gelin. Dedesinin ismi Durali, bugünde buralı, yarında buralı.
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve hürmetlerimle hoşça kalın…
Onur Düzyatanlar
Sinema ortasındaki karakterler üst bak, yok ya ne işin var bakma üst diye karşı karşıya gelirken izleyenler ise sinema sıradan yeterli ya da tam zıddı berbat bir sinema, boşa vakit kaybı diye bölündüler. Bana kalırsa sinema yanlışsız yerlere olabildiğince hoş temas ediyor.
her insanın şikâyet ettiği lakin bir türlü görmek istemediği toplumsal medya dejenerasyonu bunların başında. Dünyanın sonu gelirken bile Ali ağam söylüyor Veli ağam dinliyor formunda takılan toplumsal medya kullanıcılarının tek gündemi ülkenin iki ünlü çiftinin barışıp barışmayacağı.
Başka taraftan televizyonun haberleri nasıl manipüle edip, halkı gerçeklerden nasıl gizlediği tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriliyor. Bu durum aslında toplumsal medyanın ortaya çıkmasıyla açığa çıktı dikkat ettiyseniz. Evvelden basın aracığı ile bize verilen ayrıntıları gerçek zannedip çabucak kabullenirdik halbuki toplumsal medya daha sonrası işlerin bu biçimde olmadığını anladık. Basın güç odakları ve iktidarın her daim emrindeymiş de bizlerin haberi yokmuş. Vah mazlumlar vah.
her neyse mevzumuza dönelim artık, yeni yılın birinci gününde başınızı fazlaca şişirmeyelim. Sinemanın en büyük iletisi ise bana göre bilimin cehaletin önünde diz çökmesi. Ve bilim insanlarının sadece reyting alabilmek için birer televizyon ikonuna dönüştürülmesi hoş işlenmiş. Bu cümle sinemadan fazla size birini hatırlattı mı? İpucu vereyim Sarsıntı Dede.
Merhum bilim insanı Ahmet Mete Işıkara’da İstanbul zelzelesi daha sonrası bilim insanlığı göz gerisi edilip medya ikonuna dönüştürülmüş ve onun üzere değerli bir bilim adamı yılın en seksi erkeği seçilmiş beyefendinin verdiği insanüstü uğraş bu yüzden sulandırılmış ve gerçeklikle ilgisi koparılmıştı. her neyse şayet vaktiniz olursa yeni yılın birinci günü bu sineması izleyin ve sonucu kendiniz verin. Efendim bir daha geldik sona, bu haftada ortanızdan ayrılırken tekrar yeni yılınızı tebrik ediyor, herkese hoş ve keyifli bir yıl diliyorum.
Vaktin behrinde sevecence bir köyde yaşayan Ahmet amca, oğlunu kentten bir kızla evlendiriyor. Düğün olduktan daha sonra gelin köyde oturmam dediğinden damat kentten mesken tutup âlâ makûs bir iş bulup çalışmaya başlıyor. Gel vakit git vakit bir süre daha sonra çiftin çocukları olunca Ahmet amcanın kente gidişi sıklaşıyor. Lakin ne yaparsa yapsın gelinini bir türlü şad edemiyor.
Ahmet amca ne vakit oğlunun konutuna gitse gelini daima sorun çıkarıp hızını asarak adama dünyayı dar ediyor. bir daha bu biçimde bir gün Ahmet amca kente gidip alış veriş yaptıktan daha sonra oğlunun konutuna gidip torununu kucağına alınca gelini çabucak huysuzlanıyor.
-Oğlumun dedesi geldi, gelmeden gidesi geldi.
Deyince Ahmet amcanın artık kayış atıyor. Hiç istifini bozmadan gelinin duyacağı tonda karşılığını veriyor
-Hiç zorlama gelin. Dedesinin ismi Durali, bugünde buralı, yarında buralı.
Haftaya görüşmek üzere sevgi ve hürmetlerimle hoşça kalın…
Onur Düzyatanlar