İstanbul’da kıymetli tarihi yapıtlardan biri Thedosios Sütunu’dur. Sultanahmet At Meydanı’nda bulunan bu sütundan Bizans hükümdarı V. Aleksios Mourtzouphlos aşağıya atılmıştır. Bu durum “Konstantinopolis’in Zaptı” isimli yapıtta anlatılmaktadır.
IV. Haçlı Seferi’ni bir keşişin gözünden anlatan “Konstantinopolis’in Zaptı” isimli yapıtı, Kutsi Aybars Çetinalp Latince’den Türkçeye çevirmiş ve eser, Kronik Yayınları tarafınca basılmıştır.
“ÖCÜNÜ MERTÇE ALDILAR”
İstanbul’da bulunan keşiş Gunther Von Pairis IV Haçlı Seferi günlerini şöyleki anlatıyor:
“Halkımıza ilişkin iki gemiyi ele geçirip yağmaladılar, taşıdıkları her şeyi talan ettiler. Bizimkiler hızla ve cesurca bu haksızlığın öcünü aldı. Onların hububat, mal ve çeşitli şeyler taşıyan altı büyük gemisini denizde ele geçirip ortasındaki her şeyi ganimet olarak aldılar. bu biçimdece Tanrı’nın ve kendilerinin kudretiyle ihanetlerinin öcünü mertçe aldılar.”
IV. Haçlı Seferi periyodunda Bizans hükümdarı olan V. Aleksios Mourtzouphlos, İstanbul’dan sürgün edilmiş lakin geri getirilmiştir. İstanbul’a getirilen V. Aleksios, ihanetle suçlanarak mevte mahkum edilmiştir. V. Aleksios’un cezası Thedosios Sütunundan aşağı atılarak verilmiştir.
Gunther Von Pairis bu olayı şöyleki anlatıyor:
“V. Aleksios Mourtzouphlos utanç ortasında sürgün edildi. Bizimkiler bunu duyar duymaz Mourtzouphlos’u yakalaması ve bizimkilere teşhir etmesi için birilerini gönderdi. Bu gerçekleşince hem bizimkilerin hepsi tıpkı vakitte kentte kalan Yunanlar sefil adamı hakaretler, tacizler ve küfürlerle aşağılamaya; kral katiline ve vatan hainine yaraşır bir ceza için daima bir ağızdan haykırmaya başladılar. Her ne kadar herkes mevt cezası konusunda hemfikir olsa da idamın biçimi konusunda ortalarında büyük bir uyuşmazlık vardı. Kimisi tıpkı efendisini öldürdüğü üzere ilmikle boğularak öldürülmesi kanaatindeydi. Bazılarına goreyse canlı diri ateşe atılmalı, ayağında taş bağlayıp denize atılmalıydı.
Sonunda önderlerimiz her ne kadar alçak biri olsa da ulu bir kandan geldiğinden dolayı en yüksek dikili taşın zirvesine çıkarılıp uzun bir sırığa bağlanmış vaziyette baş aşağı atılmasına karar verdi. Bunun sebebi yüksek krallık makamından apansız düşen birinin her ne kadar tepeden sersefil bir vefata düşecek olsa da en azından utançlar ortasında bir mevt tatmayacağı kanaatine varılmasıydı.”
KONSTANSTİNOPOLİS’İN ZAPTI KİTABINI SATIN ALMAK İÇİN TIKLAYINIZ
IV. Haçlı Seferi’ni bir keşişin gözünden anlatan “Konstantinopolis’in Zaptı” isimli yapıtı, Kutsi Aybars Çetinalp Latince’den Türkçeye çevirmiş ve eser, Kronik Yayınları tarafınca basılmıştır.
“ÖCÜNÜ MERTÇE ALDILAR”
İstanbul’da bulunan keşiş Gunther Von Pairis IV Haçlı Seferi günlerini şöyleki anlatıyor:
“Halkımıza ilişkin iki gemiyi ele geçirip yağmaladılar, taşıdıkları her şeyi talan ettiler. Bizimkiler hızla ve cesurca bu haksızlığın öcünü aldı. Onların hububat, mal ve çeşitli şeyler taşıyan altı büyük gemisini denizde ele geçirip ortasındaki her şeyi ganimet olarak aldılar. bu biçimdece Tanrı’nın ve kendilerinin kudretiyle ihanetlerinin öcünü mertçe aldılar.”
IV. Haçlı Seferi periyodunda Bizans hükümdarı olan V. Aleksios Mourtzouphlos, İstanbul’dan sürgün edilmiş lakin geri getirilmiştir. İstanbul’a getirilen V. Aleksios, ihanetle suçlanarak mevte mahkum edilmiştir. V. Aleksios’un cezası Thedosios Sütunundan aşağı atılarak verilmiştir.
Gunther Von Pairis bu olayı şöyleki anlatıyor:
“V. Aleksios Mourtzouphlos utanç ortasında sürgün edildi. Bizimkiler bunu duyar duymaz Mourtzouphlos’u yakalaması ve bizimkilere teşhir etmesi için birilerini gönderdi. Bu gerçekleşince hem bizimkilerin hepsi tıpkı vakitte kentte kalan Yunanlar sefil adamı hakaretler, tacizler ve küfürlerle aşağılamaya; kral katiline ve vatan hainine yaraşır bir ceza için daima bir ağızdan haykırmaya başladılar. Her ne kadar herkes mevt cezası konusunda hemfikir olsa da idamın biçimi konusunda ortalarında büyük bir uyuşmazlık vardı. Kimisi tıpkı efendisini öldürdüğü üzere ilmikle boğularak öldürülmesi kanaatindeydi. Bazılarına goreyse canlı diri ateşe atılmalı, ayağında taş bağlayıp denize atılmalıydı.
Sonunda önderlerimiz her ne kadar alçak biri olsa da ulu bir kandan geldiğinden dolayı en yüksek dikili taşın zirvesine çıkarılıp uzun bir sırığa bağlanmış vaziyette baş aşağı atılmasına karar verdi. Bunun sebebi yüksek krallık makamından apansız düşen birinin her ne kadar tepeden sersefil bir vefata düşecek olsa da en azından utançlar ortasında bir mevt tatmayacağı kanaatine varılmasıydı.”
KONSTANSTİNOPOLİS’İN ZAPTI KİTABINI SATIN ALMAK İÇİN TIKLAYINIZ