Adil Sani Konukoğlu’dan Sani Konukoğlu’na
Ağır çalışma hayatına karşın, çocuklarıyla yakından ilgilenirdi. Aile birliğine değer verir; iş-aile istikrarını koruyarak hayatını planlardı. Bizlerin işlerin ortasında olmamızı, işi temelden öğrenmemizi isterdi. İlkokula başlamadan evvel, 5-6 yaşlarımda babam Sani Konukoğlu’nun hidrofil pamuk tesisine giderdim.
Ahmet Çalık’tan Mahmut Çalık’a
Babam için aile hayli kıymetlidir. Ailenin en büyüğünden en küçüğüne kadar her insanın sevinç ve keder ortağıdır. Her vakit sevgi dolu, merhametli ve hoşgörülü bir baba oldu. Bizleri eğitirken hiç bir vakit özgürlüğümüzü kısıtlamadı. Çocukken bize dersler çıkaracağımız öyküler anlatır, niyetlerimize, fikirlerimize daima paha verirdi.
Ahmet Kocabıyık’tan Asım Kocabıyık’a
Borusan’ın birinci senelerında, çalışan sayısı gorece az iken babam tüm çalışanları tanır, ailelerini bilir, kederlerini dinlerdi… Günümüzde de kurumların en büyük probleminin bağlantı olduğunu düşünür, bağlantı eksikliğinden doğan sorunların de yüzde 50’sinin dinlemekle hallolduğunu söylerdi. Ne kadar sıradan ve ne kadar tesirli bir sistem değil mi?
Ahmet Noyan Altuğ’dan Altay Altuğ’a
Sen, her denizcinin “Beybaba”’sı, ağabeyimle benim Kuzey Yıldızımız oldun. Daima söylemiş olduğin üzere “Denizden aldığımızı denize geri vererek” büyüdük, geliştik, yüzlerce kişilik bir aileyiz artık. Senin kılavuzluğun yardımıyla ulaştığımız bu aydınlık ve gurur dolu muvaffakiyetler her geçen gün büyüyor, denizleri, kıtaları aşıyor.
Ali Kibar’dan Asım Kibar’a
Ortaokul ve lise tahsilim daha sonrası yurtharicinde bulunduğum vakit içinder oldu. Tahsilim bitti yurda döndüm ve askerliğimin akabinde babamla tam vakitli çalışma hayatım başladı. Yaklaşık 38 sene yan yana, yamacımda öğretenim, anlatanım, yol gösterenim oldu, hâlâ da öyle…En büyük sermayesi ‘dostlarının GÜVENidir!’ Kelam namustur babam için!
Bülent Eczacıbaşı’dan Nejat Eczacıbaşı’ya
Nejat Bey’in inancının, heyecanının kaynağı, kuşkusuz cumhuriyetin yarattığı rüzgârdı. Hayallerinin ve projelerinin sonu yoktu. O denli hayaller ki paylaşıldıkça büyüyeceklerine ve gerçekleşeceklerine inanırdı. Nejat Beyefendi için, yapılmamış olanı yapmak, bir kişilik özelliğiydi…“Kendisine hürmeti olmayan beşerlerle çalışmayın’’ sıkıntısı.
Bülent Ozan Diren’den Orhan Diren’e
Diren marka şaraplar ve şişede satılan üzüm suları, beş yıl içerisinde Dimes markasıyla Türkiye’nin birinci meyve suyu üretimi için sermaye birikimine dönüştü. Sen de bu hikayenin kahramanlarından birisin. “hiç bir şey zayi olmasın” kelamını ömrüm boyunca dedemden, senden ve öteki aile büyüklerinden çok duydum; kendim de hayli kullanıyorum.
Cefi Jozef Kamhi’den Jak Kamhi’ye
1950’li senelerdan itibaren Türkiye’nin neye gereksinimi var ise üretmeyi başardı. O devrin en çağdaş elektrik direğinden, kullanıma yeni yeni giren üst geçide, metalin değdiği ne var ise, televizyondan buzdolabına bir epeyce eserin imalatında, geliştirilmesinde şahsen rol oynadı. Babam için “metalin sihirbazı” dememiz hiç de abartılı olmaz kanısındayım.
Cem Hakko’dan Vitali Hakko’ya
Babam Vitali Hakko… Türk moda dünyasının duayeni. Mağazacılık, perakendecilik, moda ve marka kavramlarını ülkemize kazandıran, çağdaş ve uygar ömür usulüyle, kişiliğiyle, sanata ve sanatkara verdiği takviyeyle, Türkiye aşkıyla çalışan, üreten, dürüst bir iş insanı. Benim hem babam hem öğretmenim. Bizi yetiştirirken yüzlerce genci de yetiştirdi.
Davut Doğan’dan Ali Doğan’a
Babamın, yakın akrabalarımızla da tek tek ilgilenmesi, etrafımızdaki beşerlerle sağladığı kuvvetli bağlantı, yüksek bir performans gerektiriyordu. her insanın sıkıntısına yetişebilmek, akrabaları, komşuları ve çalışanları keyifli edebilmek için çabalamak, ağır iş temposunda insanlara vakit ayırabilmek hiç de kolay değil.
Dilara Altınkılıç Kutmangil ve Kaan Altınkılıç’tan Birol Altınkılıç’a
Altınmarka Grubu’nun bugün bu noktada olmasının en kıymetli sebeplerinin başında babamızın yatırım iştahı, yenilikleri ve birincileri hayata geçirme misyonu geliyor. Her vakit üretimden, yatırımdan yanadır. Daha düzgününü yapmak, daha verimli olmak, kaliteyi en üst düzeye taşımak için daima çalışır.
Erdal Bahçıvan’dan Mecit Bahçıvan’a
Hatırlıyorum; küçük bir çocukken babamın üzerimizde yarattığı memnunluk inanılmazdı. Konutumuzun sevinci, gücüydü. Hiç konuttan gitsin istemezdim. Hem yufka yürekliydi, tıpkı vakitte sevgisini esirgemeyendi. İşi gereği mayıs ayında ayrılırdı konuttan. Eylül üzere dönerdi. Bu niçinle ben “keşke okullar açılmasa” diyenlerden hiç olmadım.
Erkan Güral’dan Nafi Güral’a
Çalışkanlığını, hayata baktığın pencerenin sonsuzluğunu, deneyimlerinin rehberliğini ve adaletli yüreğini bu mektupla özetlemem epey zor… 16 yaşında başlayan çalışma hayatın, azmin, en şiddetli durumlarda bile soğukkanlılığını müdafaan iş hayatımda her vakit rehberim oldu. Sen benim için bir hayat koçu, bir okul, bir kalesin.
Fatma Durmaz Yılbirlik’ten Ali Durmaz’a
Bugün 5 kıtada, 82 ülkede Türkiye’nin ürettiği teknoloji ile yesyeni fabrikalar kuruluyor, gelecek inşa ediliyor. “hiç bir şeyden korkmayın, anlamaya çalışın” derken bize verdiğin cüretle Türkiye birinci kere kendi tramvayını üretebiliyor, hatta Avrupa’ya ihraç ediyor, Türkiye’nin ürettiği tramvaylar Avrupa kentlerinde ulaşımın yükünü taşıyor.
Feyhan Yaşar, Selim Yaşar ve İdil Yiğitbaşı’dan Selçuk Yaşar’a
Teşebbüsçü, vizyoner, Türkiye’ye, İzmir’e ve Karşıyaka’ya sevdalı bir iş insanı. Yatırımlarıyla, yarattığı istihdamla, kurduğu vakıflarla, topluma olan takviyesiyle bu topraklara paha katmış bir teşebbüsçü. Kurucusu olduğu Yaşar Topluluğu’nun muvaffakiyetinin gerisinde sanayi deneyimi, sektörel bilgi birikimi, kurumsal pahalar ile kuvvetli markalar ve paydaş dayanağı bulunuyor.
Fuat Tosyalı’dan Hacı Şerif Tosyalı’ya
Şayet bugünlere geldiysek, büsbütün babamın bize öğrettiği temel bedeller yardımıyladir. Bugün başarılarımızın temelinde yer alan epey çalışmanın bir fazilet olduğunu, çabucak hemen 6 yaşımdayken elimden tutup beni İskenderun’daki o küçücük soba borusu üretimi yaptığımız dükkâna götürmeseydi, öğrenemezdim. Sabahın rahmetini, o olmasaydı tahminen de hiç bir vakit bilemezdim.
Hülya Gedik’ten Halil Kaya Gedik’e
1961’de 129 gün ortasında sıfırdan bir yerli otomobil üretme projesi İhtilal Arabası teşebbüsünde, Türkiye’nin endüstrideki birinci kaynak mühendisi olarak yer alman benim için en büyük gurur deposudur. Bu gururu her vakit taşıyorum, her gittiğim yerde paylaşıyorum. Tülomsaş’ın müzesinde duran İhtilal Arabası hâlâ çalışır durumda, ellerinize sıhhat.
Hüseyin Yücel’den Enver Yücel’e
Gecesi, gündüzü, özetle ömrü eğitimdir babamın. hiç bir vakit nerede, nasıl okuyacak, ne öğrenecek, ne yapacak diye düşündüğü tek çocuk ben ya da kardeşim Begüm olmadı. Bu durumu kıskandık mı çocukken.. hiç bir vakit kıskanmadık. Tersine babamın bu sıkıntısıyla gurur duyduk…Uzun yemek sofralarında konuştukları tek şey dersler, imtihanlar, öğrencilerdi.
İbrahim Erdemoğlu’ndan Mehmet Erdemoğlu’na
Babam fazlaca disiplinliydi. Ailesine daima sahip çıkar, bizlere de aile ve akrabalarımızın değerini daima vurgular ve şahsen uygulardı. Etrafa karşı ise hoşgörülüydü, sorun konuşmayı sevmez, tahlil odaklıydı…hayatı boyunca biz çocuklarına, hayata ve işlerimize dair öğütler ve buyruklar verirdi. Tüm bunlar şirketlerimizin ve holdingimizin anayasası olmuştur.
İzzet Garih’ten Üzeyir Garih’e
Her çocuk için babaları “bilge”dir. Bilhassa kaybedilmiş babalar… Benim de bilgemdi babam. O bilge kişiliği ile biz çocuklarına ve torunlarına her vakit çalışkanlığı, vatanseverliği, insan sevgisini ve mütevazılığı bir hayat biçimi olarak aşıladı. İş ömründe hayli başarılıydı. Ancak asıl başarısı ailesi ile ilişkilerindeydi. İş ve toplumsal hayattaki muvaffakiyetinin sırrı bizlerle keyifli özel yaşantısındaydı.
Muharrem Yılmaz’dan Sadık Yılmaz’a
Babam için prestijin temeli itimat ve vefa idi. “Ben bu işleri parayla kurmadım. Bizim sermayemiz itimat. Evvel ailen, daha sonra grubun sana güvenmeli, gerinde durmalı. Ticaret yaptığın beşerler sana güvenip seninle ticaretlerinde rahat olmalılar. Bu itimadı geliştirip sana bir talih verilmesini sağlarsan, bu biçimde hünerini gösterme fırsatı bulmuş olursun” sıkıntısı.
Murat Ülker’den Sabri Ülker’e
Birinci oğlum Yahya büyürken babam, “O büyürken ben küçülüyorum artık” demişti. Heyhat artık ben dede oldum. Babam hayli çalışkan, hayli nazik, hayli fedakârdı. “Sabri Bey”. Biz babamıza bu biçimde hitap ederdik, herkes o denli kederi. O da oburlarının yanında “Murat Bey” sıkıntısı. Lakin bu, onun benim en uygun arkadaşım bulunmasına bir pürüz değildi.
Zeynep Bodur Okyay’dan İbrahim Bodur’a
Aklı, fikri ve gönlü Çanakkale’de kalan babam, Anadolu’ya endüstriyi götürme hevesi ve halkın da dayanağıyla Türkiye’nin birinci halka açık şirketi Çanakkale Seramik’i kuruyor. İnsanların iş bulmak için göç etmek zorunda kalmaması için sanayi yatırımının iş gücüne yakın yerlere kurulmasını sağladı. Örnek alınması gereken özgün bir kalkınma modeli oluşturdu
Nuri Tuna’dan Turan Tuna’ya
İstanbul ‘da küçücük bir atölyede başlayan mobilya serüveni, koca bir fabrikaya ve kesime istikamet veren memleketler arası bir markaya dönüştü. Mobilyayla başlayan yarım asırlık deneyim, içerisinde inşaat ve turizm bölümlerini de bulunduran Tuna Küme oldu. Vizyoner kimliği ile dala katkı ve yenilik kazandıran Turan Tuna, birfazlaca alanda birincileri de getirdi.
Özcan Tahincioğlu’ndan Yakup Tahincioğlu’na
Dürüstlük ve çalışkanlık onun hayat ideolojisinin temel taşlarıydı. Engin bilgi dağarcığına karşın neredeyse karşılaştığı herkesi dikkatle dinler, fikirlerine paha verirdi. Beni fazlaca küçük yaşlarımda dahi toplantılara sokar, yalnızca dinleyici olarak katıldığımı düşündüğüm toplantılarda kesinlikle “Özcan sen bu hususta ne düşünüyorsun” diye sorardı.
Pelin Akın Özalp ve Selim Akın’dan Hamdi Akın’a
Babam iş hayatı, özel hayat ve aile hayatı diye bir ayırım yapmaz, yapmamıştır. Hala da yapmıyor. Biz ofislerde büyüdük, ofisteki çalışma masalarında doğum günleri kutladık, kimi tatillerimizi iş seyahatlerinde geçirdik… Ailemizin en büyük zenginliğimiz olduğunu babamdan öğrendik. Aile bireyleri olarak şartsız birbirimizin yanında olmamız gerektiğini onun yardımıyla bir prensip formunda benimsedik.
Şenol Şankaya’dan Şükrü Şankaya’ya
Sen sevgi dolu bir baba, düzgün bir eş, vefalı bir dost, çalışkan bir işveren, maneviyatı yüksek, hayırsever bir iş adamı olarak sürekli bizlere örnek oldun. Her girdiğin toplumda hangi fikirde olursa olsun hümanist yapınla, sevgiyle herkesi kucakladın. Toplumda edindiğin sevgi ve hürmet da benim için her vakit fazlaca büyük gurur kaynağı oldu.
Tevfik Yamantürk’ten İdris Yamantürk’e
Kim olursa olsun her insanın babası özeldir, sürekli öğrenilen ve adımları tâkip edilen insandır. Bizim babamız farklı bir insandı. Özetle denilse, “Konuştuğu üzere yaşayan, yaşadığı üzere konuşan insan” derdim. Babamız, kendi sözü ile Aziz Cumhuriyet’in, Rize Çamlıhemşin’de keşfedip parasız yatılı olarak evvel lise daha sonra İTÜ’de okuttuğu bir insandı.
Tuncay Özilhan’dan İzzet Özilhan’a
Babam ve Kamil Beyefendi, Anadolu beşerinin teşebbüs gücüne ve başarma azmine olan inançlarının bir tabiri olarak, kümemize Anadolu Kümesi ismini vermişler. Babam ve Kamil Beyefendi birbirini epey âlâ tamamlayan iki ortaktı. Toptancılıktan ithalatçılığa, daha sonra da sanayiciliğe geçtilerTürkiye’nin şartlarına, gidişatına uygun atılımlar yaptılar.
Oğul Vahap Küçük‘ten Baba Vahap Küçük‘e
Babam daima “ben çok baba duası aldım” sıkıntısı ve bu sayede zorlukların kolaya dönüştüğünü anlatırdı. Dedemden aldığı bu geleneği devam ettirerek bizlere de daima dua ederdi. Biz dua çeşmemizi geçen yıl kaybettik ve eksikliğini daima hissediyoruz. “Baba çınar ağacı üzeredir, meyvesi şayet olmazsa bile gölgesi yeter” deriz daima, şu anki hislerime o kadar düzgün tercüman oluyor ki.
İZ BIRAKAN 30 BABA
Türkiye’nin önde gelen iş insanlarının, her biri iktisada hizmet eden şirketlerin, holdinglerin kurucusu babalarına ait yazıları bir kitapta toplandı.
DÜNYA tarafınca yayıma hazırlanan İz Bırakan 30 Baba piyasaya çıktı. Kitapta, 30 babaya ait his yüklü yazılar yer alıyor.
Nostaljik fotoğrafların katkılarıyla, babaların iş prensiplerine, öğütlerine, vizyonlarına ve anılarına dayanan İz Bırakan 30 Baba, okurlarına ders niteliğinde tatlar sunuyor.
Okumaya devam et...
Ağır çalışma hayatına karşın, çocuklarıyla yakından ilgilenirdi. Aile birliğine değer verir; iş-aile istikrarını koruyarak hayatını planlardı. Bizlerin işlerin ortasında olmamızı, işi temelden öğrenmemizi isterdi. İlkokula başlamadan evvel, 5-6 yaşlarımda babam Sani Konukoğlu’nun hidrofil pamuk tesisine giderdim.
Ahmet Çalık’tan Mahmut Çalık’a
Babam için aile hayli kıymetlidir. Ailenin en büyüğünden en küçüğüne kadar her insanın sevinç ve keder ortağıdır. Her vakit sevgi dolu, merhametli ve hoşgörülü bir baba oldu. Bizleri eğitirken hiç bir vakit özgürlüğümüzü kısıtlamadı. Çocukken bize dersler çıkaracağımız öyküler anlatır, niyetlerimize, fikirlerimize daima paha verirdi.
Ahmet Kocabıyık’tan Asım Kocabıyık’a
Borusan’ın birinci senelerında, çalışan sayısı gorece az iken babam tüm çalışanları tanır, ailelerini bilir, kederlerini dinlerdi… Günümüzde de kurumların en büyük probleminin bağlantı olduğunu düşünür, bağlantı eksikliğinden doğan sorunların de yüzde 50’sinin dinlemekle hallolduğunu söylerdi. Ne kadar sıradan ve ne kadar tesirli bir sistem değil mi?
Ahmet Noyan Altuğ’dan Altay Altuğ’a
Sen, her denizcinin “Beybaba”’sı, ağabeyimle benim Kuzey Yıldızımız oldun. Daima söylemiş olduğin üzere “Denizden aldığımızı denize geri vererek” büyüdük, geliştik, yüzlerce kişilik bir aileyiz artık. Senin kılavuzluğun yardımıyla ulaştığımız bu aydınlık ve gurur dolu muvaffakiyetler her geçen gün büyüyor, denizleri, kıtaları aşıyor.
Ali Kibar’dan Asım Kibar’a
Ortaokul ve lise tahsilim daha sonrası yurtharicinde bulunduğum vakit içinder oldu. Tahsilim bitti yurda döndüm ve askerliğimin akabinde babamla tam vakitli çalışma hayatım başladı. Yaklaşık 38 sene yan yana, yamacımda öğretenim, anlatanım, yol gösterenim oldu, hâlâ da öyle…En büyük sermayesi ‘dostlarının GÜVENidir!’ Kelam namustur babam için!
Bülent Eczacıbaşı’dan Nejat Eczacıbaşı’ya
Nejat Bey’in inancının, heyecanının kaynağı, kuşkusuz cumhuriyetin yarattığı rüzgârdı. Hayallerinin ve projelerinin sonu yoktu. O denli hayaller ki paylaşıldıkça büyüyeceklerine ve gerçekleşeceklerine inanırdı. Nejat Beyefendi için, yapılmamış olanı yapmak, bir kişilik özelliğiydi…“Kendisine hürmeti olmayan beşerlerle çalışmayın’’ sıkıntısı.
Bülent Ozan Diren’den Orhan Diren’e
Diren marka şaraplar ve şişede satılan üzüm suları, beş yıl içerisinde Dimes markasıyla Türkiye’nin birinci meyve suyu üretimi için sermaye birikimine dönüştü. Sen de bu hikayenin kahramanlarından birisin. “hiç bir şey zayi olmasın” kelamını ömrüm boyunca dedemden, senden ve öteki aile büyüklerinden çok duydum; kendim de hayli kullanıyorum.
Cefi Jozef Kamhi’den Jak Kamhi’ye
1950’li senelerdan itibaren Türkiye’nin neye gereksinimi var ise üretmeyi başardı. O devrin en çağdaş elektrik direğinden, kullanıma yeni yeni giren üst geçide, metalin değdiği ne var ise, televizyondan buzdolabına bir epeyce eserin imalatında, geliştirilmesinde şahsen rol oynadı. Babam için “metalin sihirbazı” dememiz hiç de abartılı olmaz kanısındayım.
Cem Hakko’dan Vitali Hakko’ya
Babam Vitali Hakko… Türk moda dünyasının duayeni. Mağazacılık, perakendecilik, moda ve marka kavramlarını ülkemize kazandıran, çağdaş ve uygar ömür usulüyle, kişiliğiyle, sanata ve sanatkara verdiği takviyeyle, Türkiye aşkıyla çalışan, üreten, dürüst bir iş insanı. Benim hem babam hem öğretmenim. Bizi yetiştirirken yüzlerce genci de yetiştirdi.
Davut Doğan’dan Ali Doğan’a
Babamın, yakın akrabalarımızla da tek tek ilgilenmesi, etrafımızdaki beşerlerle sağladığı kuvvetli bağlantı, yüksek bir performans gerektiriyordu. her insanın sıkıntısına yetişebilmek, akrabaları, komşuları ve çalışanları keyifli edebilmek için çabalamak, ağır iş temposunda insanlara vakit ayırabilmek hiç de kolay değil.
Dilara Altınkılıç Kutmangil ve Kaan Altınkılıç’tan Birol Altınkılıç’a
Altınmarka Grubu’nun bugün bu noktada olmasının en kıymetli sebeplerinin başında babamızın yatırım iştahı, yenilikleri ve birincileri hayata geçirme misyonu geliyor. Her vakit üretimden, yatırımdan yanadır. Daha düzgününü yapmak, daha verimli olmak, kaliteyi en üst düzeye taşımak için daima çalışır.
Erdal Bahçıvan’dan Mecit Bahçıvan’a
Hatırlıyorum; küçük bir çocukken babamın üzerimizde yarattığı memnunluk inanılmazdı. Konutumuzun sevinci, gücüydü. Hiç konuttan gitsin istemezdim. Hem yufka yürekliydi, tıpkı vakitte sevgisini esirgemeyendi. İşi gereği mayıs ayında ayrılırdı konuttan. Eylül üzere dönerdi. Bu niçinle ben “keşke okullar açılmasa” diyenlerden hiç olmadım.
Erkan Güral’dan Nafi Güral’a
Çalışkanlığını, hayata baktığın pencerenin sonsuzluğunu, deneyimlerinin rehberliğini ve adaletli yüreğini bu mektupla özetlemem epey zor… 16 yaşında başlayan çalışma hayatın, azmin, en şiddetli durumlarda bile soğukkanlılığını müdafaan iş hayatımda her vakit rehberim oldu. Sen benim için bir hayat koçu, bir okul, bir kalesin.
Fatma Durmaz Yılbirlik’ten Ali Durmaz’a
Bugün 5 kıtada, 82 ülkede Türkiye’nin ürettiği teknoloji ile yesyeni fabrikalar kuruluyor, gelecek inşa ediliyor. “hiç bir şeyden korkmayın, anlamaya çalışın” derken bize verdiğin cüretle Türkiye birinci kere kendi tramvayını üretebiliyor, hatta Avrupa’ya ihraç ediyor, Türkiye’nin ürettiği tramvaylar Avrupa kentlerinde ulaşımın yükünü taşıyor.
Feyhan Yaşar, Selim Yaşar ve İdil Yiğitbaşı’dan Selçuk Yaşar’a
Teşebbüsçü, vizyoner, Türkiye’ye, İzmir’e ve Karşıyaka’ya sevdalı bir iş insanı. Yatırımlarıyla, yarattığı istihdamla, kurduğu vakıflarla, topluma olan takviyesiyle bu topraklara paha katmış bir teşebbüsçü. Kurucusu olduğu Yaşar Topluluğu’nun muvaffakiyetinin gerisinde sanayi deneyimi, sektörel bilgi birikimi, kurumsal pahalar ile kuvvetli markalar ve paydaş dayanağı bulunuyor.
Fuat Tosyalı’dan Hacı Şerif Tosyalı’ya
Şayet bugünlere geldiysek, büsbütün babamın bize öğrettiği temel bedeller yardımıyladir. Bugün başarılarımızın temelinde yer alan epey çalışmanın bir fazilet olduğunu, çabucak hemen 6 yaşımdayken elimden tutup beni İskenderun’daki o küçücük soba borusu üretimi yaptığımız dükkâna götürmeseydi, öğrenemezdim. Sabahın rahmetini, o olmasaydı tahminen de hiç bir vakit bilemezdim.
Hülya Gedik’ten Halil Kaya Gedik’e
1961’de 129 gün ortasında sıfırdan bir yerli otomobil üretme projesi İhtilal Arabası teşebbüsünde, Türkiye’nin endüstrideki birinci kaynak mühendisi olarak yer alman benim için en büyük gurur deposudur. Bu gururu her vakit taşıyorum, her gittiğim yerde paylaşıyorum. Tülomsaş’ın müzesinde duran İhtilal Arabası hâlâ çalışır durumda, ellerinize sıhhat.
Hüseyin Yücel’den Enver Yücel’e
Gecesi, gündüzü, özetle ömrü eğitimdir babamın. hiç bir vakit nerede, nasıl okuyacak, ne öğrenecek, ne yapacak diye düşündüğü tek çocuk ben ya da kardeşim Begüm olmadı. Bu durumu kıskandık mı çocukken.. hiç bir vakit kıskanmadık. Tersine babamın bu sıkıntısıyla gurur duyduk…Uzun yemek sofralarında konuştukları tek şey dersler, imtihanlar, öğrencilerdi.
İbrahim Erdemoğlu’ndan Mehmet Erdemoğlu’na
Babam fazlaca disiplinliydi. Ailesine daima sahip çıkar, bizlere de aile ve akrabalarımızın değerini daima vurgular ve şahsen uygulardı. Etrafa karşı ise hoşgörülüydü, sorun konuşmayı sevmez, tahlil odaklıydı…hayatı boyunca biz çocuklarına, hayata ve işlerimize dair öğütler ve buyruklar verirdi. Tüm bunlar şirketlerimizin ve holdingimizin anayasası olmuştur.
İzzet Garih’ten Üzeyir Garih’e
Her çocuk için babaları “bilge”dir. Bilhassa kaybedilmiş babalar… Benim de bilgemdi babam. O bilge kişiliği ile biz çocuklarına ve torunlarına her vakit çalışkanlığı, vatanseverliği, insan sevgisini ve mütevazılığı bir hayat biçimi olarak aşıladı. İş ömründe hayli başarılıydı. Ancak asıl başarısı ailesi ile ilişkilerindeydi. İş ve toplumsal hayattaki muvaffakiyetinin sırrı bizlerle keyifli özel yaşantısındaydı.
Muharrem Yılmaz’dan Sadık Yılmaz’a
Babam için prestijin temeli itimat ve vefa idi. “Ben bu işleri parayla kurmadım. Bizim sermayemiz itimat. Evvel ailen, daha sonra grubun sana güvenmeli, gerinde durmalı. Ticaret yaptığın beşerler sana güvenip seninle ticaretlerinde rahat olmalılar. Bu itimadı geliştirip sana bir talih verilmesini sağlarsan, bu biçimde hünerini gösterme fırsatı bulmuş olursun” sıkıntısı.
Murat Ülker’den Sabri Ülker’e
Birinci oğlum Yahya büyürken babam, “O büyürken ben küçülüyorum artık” demişti. Heyhat artık ben dede oldum. Babam hayli çalışkan, hayli nazik, hayli fedakârdı. “Sabri Bey”. Biz babamıza bu biçimde hitap ederdik, herkes o denli kederi. O da oburlarının yanında “Murat Bey” sıkıntısı. Lakin bu, onun benim en uygun arkadaşım bulunmasına bir pürüz değildi.
Zeynep Bodur Okyay’dan İbrahim Bodur’a
Aklı, fikri ve gönlü Çanakkale’de kalan babam, Anadolu’ya endüstriyi götürme hevesi ve halkın da dayanağıyla Türkiye’nin birinci halka açık şirketi Çanakkale Seramik’i kuruyor. İnsanların iş bulmak için göç etmek zorunda kalmaması için sanayi yatırımının iş gücüne yakın yerlere kurulmasını sağladı. Örnek alınması gereken özgün bir kalkınma modeli oluşturdu
Nuri Tuna’dan Turan Tuna’ya
İstanbul ‘da küçücük bir atölyede başlayan mobilya serüveni, koca bir fabrikaya ve kesime istikamet veren memleketler arası bir markaya dönüştü. Mobilyayla başlayan yarım asırlık deneyim, içerisinde inşaat ve turizm bölümlerini de bulunduran Tuna Küme oldu. Vizyoner kimliği ile dala katkı ve yenilik kazandıran Turan Tuna, birfazlaca alanda birincileri de getirdi.
Özcan Tahincioğlu’ndan Yakup Tahincioğlu’na
Dürüstlük ve çalışkanlık onun hayat ideolojisinin temel taşlarıydı. Engin bilgi dağarcığına karşın neredeyse karşılaştığı herkesi dikkatle dinler, fikirlerine paha verirdi. Beni fazlaca küçük yaşlarımda dahi toplantılara sokar, yalnızca dinleyici olarak katıldığımı düşündüğüm toplantılarda kesinlikle “Özcan sen bu hususta ne düşünüyorsun” diye sorardı.
Pelin Akın Özalp ve Selim Akın’dan Hamdi Akın’a
Babam iş hayatı, özel hayat ve aile hayatı diye bir ayırım yapmaz, yapmamıştır. Hala da yapmıyor. Biz ofislerde büyüdük, ofisteki çalışma masalarında doğum günleri kutladık, kimi tatillerimizi iş seyahatlerinde geçirdik… Ailemizin en büyük zenginliğimiz olduğunu babamdan öğrendik. Aile bireyleri olarak şartsız birbirimizin yanında olmamız gerektiğini onun yardımıyla bir prensip formunda benimsedik.
Şenol Şankaya’dan Şükrü Şankaya’ya
Sen sevgi dolu bir baba, düzgün bir eş, vefalı bir dost, çalışkan bir işveren, maneviyatı yüksek, hayırsever bir iş adamı olarak sürekli bizlere örnek oldun. Her girdiğin toplumda hangi fikirde olursa olsun hümanist yapınla, sevgiyle herkesi kucakladın. Toplumda edindiğin sevgi ve hürmet da benim için her vakit fazlaca büyük gurur kaynağı oldu.
Tevfik Yamantürk’ten İdris Yamantürk’e
Kim olursa olsun her insanın babası özeldir, sürekli öğrenilen ve adımları tâkip edilen insandır. Bizim babamız farklı bir insandı. Özetle denilse, “Konuştuğu üzere yaşayan, yaşadığı üzere konuşan insan” derdim. Babamız, kendi sözü ile Aziz Cumhuriyet’in, Rize Çamlıhemşin’de keşfedip parasız yatılı olarak evvel lise daha sonra İTÜ’de okuttuğu bir insandı.
Tuncay Özilhan’dan İzzet Özilhan’a
Babam ve Kamil Beyefendi, Anadolu beşerinin teşebbüs gücüne ve başarma azmine olan inançlarının bir tabiri olarak, kümemize Anadolu Kümesi ismini vermişler. Babam ve Kamil Beyefendi birbirini epey âlâ tamamlayan iki ortaktı. Toptancılıktan ithalatçılığa, daha sonra da sanayiciliğe geçtilerTürkiye’nin şartlarına, gidişatına uygun atılımlar yaptılar.
Oğul Vahap Küçük‘ten Baba Vahap Küçük‘e
Babam daima “ben çok baba duası aldım” sıkıntısı ve bu sayede zorlukların kolaya dönüştüğünü anlatırdı. Dedemden aldığı bu geleneği devam ettirerek bizlere de daima dua ederdi. Biz dua çeşmemizi geçen yıl kaybettik ve eksikliğini daima hissediyoruz. “Baba çınar ağacı üzeredir, meyvesi şayet olmazsa bile gölgesi yeter” deriz daima, şu anki hislerime o kadar düzgün tercüman oluyor ki.
İZ BIRAKAN 30 BABA
Türkiye’nin önde gelen iş insanlarının, her biri iktisada hizmet eden şirketlerin, holdinglerin kurucusu babalarına ait yazıları bir kitapta toplandı.
DÜNYA tarafınca yayıma hazırlanan İz Bırakan 30 Baba piyasaya çıktı. Kitapta, 30 babaya ait his yüklü yazılar yer alıyor.
Nostaljik fotoğrafların katkılarıyla, babaların iş prensiplerine, öğütlerine, vizyonlarına ve anılarına dayanan İz Bırakan 30 Baba, okurlarına ders niteliğinde tatlar sunuyor.
Okumaya devam et...