Erdoğan diyor ki:
-“Döviz kurunun üstündeki köpüğü aldık, enflasyon üstündeki köpüğü de hızla alarak ülkeyi bu imgeden kurtaracağız!”
Pekala nasıl?
Nebati dedi ki:
-“Biz ortodoks siyasetleri bir tarafa koyduk. Artık heterodoks siyasetler var. Ancak bunu yaparken de seçici olmayı, ülkenin gerçeklerine, iç dinamiklerine, milletlerarası konjonktürün gereklerine uygun bir biçimde maliye ve para siyasetlerini bir arada yürüterek her türlü önlemi alarak yolumuza devam edeceğiz.”
Neymiş “yeni” yol?
Üst bakıyoruz, faiz kararları…
Aşağıya bakıyoruz, döviz kararları…
Ve yaşadığımız, hayat pahalılığı…
Tahlil ise, yalnızca siz vaat…
“Köpük” ya da “farklı/heterodoks” denen yolu aslına bakarsan kırk yıldır yaşıyoruz: Monetarizm/ parasalcılık!
Bu kavramın/teorinin mucidi, neoliberalizmin babası Amerikalı iktisatçı Milton Friedman!
Monetarizm, zati enflasyon üzerinedir.
Friedman, enflasyon üzere piyasadaki istikrarsızlıkların birçoklarının mali kökenli olduğunu tez etti: “Enflasyon her vakit ve her yerde mali bir fenomendir.”
Bu teoriye nazaran, enflasyonu denetim altına almak için en faal araç para siyasetiydi.
Son periyotta iktidar da ağzı öbür konuşsa da, enflasyonun tahlil yolunu (faizden dövize) mali siyasetlerde arıyor. Yaptıklarıyla söylemiş oldukleri çelişkili… Şöyle:
ABD DAYATMASI
Enflasyon/Inflation…
ABD’de 19’uncu yüzyıl ortasında (Amerikan İç Savaşında basılan özel banknotların paha kaybetmesiyle) kağıt paraya atıfta bulunarak ortaya çıkan kavram…
İkinci Dünya Savaşı’nın yazgısı belirli olurken/ Temmuz 1944’te ABD, Batı Bloku’ndaki 44 ülkeye “uluslararası para anlaşması”/ Bretton Woods Mutabakatı dayattı. Global ticarette Amerikan doları anapara oldu.
Bu yeni finans sisteminde Dünya Bankası- IMF memleketler arası “merkez bankası” üzere nazaranv yaptı!
daha sonra, ABD altın karşılığı para basmaya son verdi.
daha sonra, Bretton Woods 1970’ler sonunda çöküntüye girdi.
Ve, Türkiye üzere ülkeler yüksek enflasyon ile tanışma süreci başladı!
Türkiye yüksek enflasyonu, birinci defa 1979-80 yılındaki ödemeler istikrarı krizinde yaşadı. 1960-70’lerde yüzde 10’un altında seyreden enflasyon, 1970’ler sonunda yüzde 100’ün üzerine çıktı!
Bildiğiniz üzere, 24 Ocak 1980’de “istikrar programı” denen sıkı parasalcılık siyasetine geçildi.
Bildiğiniz üzere, “enflasyonu yenmek için bir kere kemer sıkıp refaha ereceğiz” diye tüm yük halkın sırtına bindirildi.
Bildiğiniz üzere, 24 Ocak kararlarıyla sabit kur rejiminden vazgeçildi. Dolar uçtu; yüzde 37.2 oranında bir devalüasyon gerçekleşti.
daha sonra ne oldu?
“Canavar” imajına büründürülen enflasyonu aşağı çekmek için kırk yılda -hepsi parasalcılık sistemi ortasında kalınarak- sekiz “istikrar programı” devreye sokuldu! Olan daima size/halka oldu…
Bugünden farkı ne?
Misal Friedman/ parasalcılık kararları alıp, farklı sonuç bekliyor iktidar!
ENFLASYON PALAVRASI
Türkiye’de kırk yıldır enflasyonun kronik hale gelmesinin niçini, neoliberalizm/ parasalcılık/monetarizm yani “kumarhane ekonomisi” yaklaşımıdır…
Bu finans sistem ortasında kalınarak deva bulunmaz..
Bugün Yeni Zelanda’yı yazacaktım: 1990’larda, enflasyon maksatlı finans siyaseti dünyaya örnek gösterildi. 21 ülke bu sisteme geçti. Ya daha sonra…
Bugün bu ülkelerin geldiği yer, faiz artırımıyla enflasyon ile uğraş oldu! Yani ülkeler, “parasalcılık çemberinin” ortasında döndürülüp duruluyor. Çemberin başı- sonu aynıdır…
Bize, salt bankacılara ve onların müttefiklerine yarayan bu çemberden çıkacak siyasetler lazım!
Öncelikle saplantılı enflasyon odaklı “baştan” kurtulmak gerekir.
Ana sorun “canavar” diye yutturulan enflasyon değil, gelir dağılımındaki eşitsizliktir. Yahut, inanılmaz kaynak israfıdır. Vs. Bunları hiç konuşmuyoruz.
Bunlar gündeme getirilmiyor.
“Enflasyon, ekonomiyi uçurumun kenarına getirdi” diye korkutma emelli yaratılan “canavarı” gerçek sanıyoruz!
halbuki. İktisadi krizin temelinde enflasyon olduğu koca bir palavra; 2008 krizindilk evvel ABD’de yüksek enflasyon mu vardı? Geçiniz. (Bizim sol bile Marksist para siyasetini filan unutup buraya takılıp kaldı!)
Enflasyon, “kumarhane sahiplerini” kurtarmanın kamuflajı; finans sisteminin çökmesinden korkanların silahı! Merkez bankalarının tek kederinin enflasyon olması, parasalcılık sisteminin dayatmasıdır.
Kırk yıldır tıpkı teraneyi/ para siyaseti yapıcıların misal kelamlarını duymaktan bıkmadınız mı?
AKP’li kardeşim!
en çok seni kandırıyorlar; zira inanmak istiyorsun!
Soner Yalçın
-“Döviz kurunun üstündeki köpüğü aldık, enflasyon üstündeki köpüğü de hızla alarak ülkeyi bu imgeden kurtaracağız!”
Pekala nasıl?
Nebati dedi ki:
-“Biz ortodoks siyasetleri bir tarafa koyduk. Artık heterodoks siyasetler var. Ancak bunu yaparken de seçici olmayı, ülkenin gerçeklerine, iç dinamiklerine, milletlerarası konjonktürün gereklerine uygun bir biçimde maliye ve para siyasetlerini bir arada yürüterek her türlü önlemi alarak yolumuza devam edeceğiz.”
Neymiş “yeni” yol?
Üst bakıyoruz, faiz kararları…
Aşağıya bakıyoruz, döviz kararları…
Ve yaşadığımız, hayat pahalılığı…
Tahlil ise, yalnızca siz vaat…
“Köpük” ya da “farklı/heterodoks” denen yolu aslına bakarsan kırk yıldır yaşıyoruz: Monetarizm/ parasalcılık!
Bu kavramın/teorinin mucidi, neoliberalizmin babası Amerikalı iktisatçı Milton Friedman!
Monetarizm, zati enflasyon üzerinedir.
Friedman, enflasyon üzere piyasadaki istikrarsızlıkların birçoklarının mali kökenli olduğunu tez etti: “Enflasyon her vakit ve her yerde mali bir fenomendir.”
Bu teoriye nazaran, enflasyonu denetim altına almak için en faal araç para siyasetiydi.
Son periyotta iktidar da ağzı öbür konuşsa da, enflasyonun tahlil yolunu (faizden dövize) mali siyasetlerde arıyor. Yaptıklarıyla söylemiş oldukleri çelişkili… Şöyle:
ABD DAYATMASI
Enflasyon/Inflation…
ABD’de 19’uncu yüzyıl ortasında (Amerikan İç Savaşında basılan özel banknotların paha kaybetmesiyle) kağıt paraya atıfta bulunarak ortaya çıkan kavram…
İkinci Dünya Savaşı’nın yazgısı belirli olurken/ Temmuz 1944’te ABD, Batı Bloku’ndaki 44 ülkeye “uluslararası para anlaşması”/ Bretton Woods Mutabakatı dayattı. Global ticarette Amerikan doları anapara oldu.
Bu yeni finans sisteminde Dünya Bankası- IMF memleketler arası “merkez bankası” üzere nazaranv yaptı!
daha sonra, ABD altın karşılığı para basmaya son verdi.
daha sonra, Bretton Woods 1970’ler sonunda çöküntüye girdi.
Ve, Türkiye üzere ülkeler yüksek enflasyon ile tanışma süreci başladı!
Türkiye yüksek enflasyonu, birinci defa 1979-80 yılındaki ödemeler istikrarı krizinde yaşadı. 1960-70’lerde yüzde 10’un altında seyreden enflasyon, 1970’ler sonunda yüzde 100’ün üzerine çıktı!
Bildiğiniz üzere, 24 Ocak 1980’de “istikrar programı” denen sıkı parasalcılık siyasetine geçildi.
Bildiğiniz üzere, “enflasyonu yenmek için bir kere kemer sıkıp refaha ereceğiz” diye tüm yük halkın sırtına bindirildi.
Bildiğiniz üzere, 24 Ocak kararlarıyla sabit kur rejiminden vazgeçildi. Dolar uçtu; yüzde 37.2 oranında bir devalüasyon gerçekleşti.
daha sonra ne oldu?
“Canavar” imajına büründürülen enflasyonu aşağı çekmek için kırk yılda -hepsi parasalcılık sistemi ortasında kalınarak- sekiz “istikrar programı” devreye sokuldu! Olan daima size/halka oldu…
Bugünden farkı ne?
Misal Friedman/ parasalcılık kararları alıp, farklı sonuç bekliyor iktidar!
ENFLASYON PALAVRASI
Türkiye’de kırk yıldır enflasyonun kronik hale gelmesinin niçini, neoliberalizm/ parasalcılık/monetarizm yani “kumarhane ekonomisi” yaklaşımıdır…
Bu finans sistem ortasında kalınarak deva bulunmaz..
Bugün Yeni Zelanda’yı yazacaktım: 1990’larda, enflasyon maksatlı finans siyaseti dünyaya örnek gösterildi. 21 ülke bu sisteme geçti. Ya daha sonra…
Bugün bu ülkelerin geldiği yer, faiz artırımıyla enflasyon ile uğraş oldu! Yani ülkeler, “parasalcılık çemberinin” ortasında döndürülüp duruluyor. Çemberin başı- sonu aynıdır…
Bize, salt bankacılara ve onların müttefiklerine yarayan bu çemberden çıkacak siyasetler lazım!
Öncelikle saplantılı enflasyon odaklı “baştan” kurtulmak gerekir.
Ana sorun “canavar” diye yutturulan enflasyon değil, gelir dağılımındaki eşitsizliktir. Yahut, inanılmaz kaynak israfıdır. Vs. Bunları hiç konuşmuyoruz.
Bunlar gündeme getirilmiyor.
“Enflasyon, ekonomiyi uçurumun kenarına getirdi” diye korkutma emelli yaratılan “canavarı” gerçek sanıyoruz!
halbuki. İktisadi krizin temelinde enflasyon olduğu koca bir palavra; 2008 krizindilk evvel ABD’de yüksek enflasyon mu vardı? Geçiniz. (Bizim sol bile Marksist para siyasetini filan unutup buraya takılıp kaldı!)
Enflasyon, “kumarhane sahiplerini” kurtarmanın kamuflajı; finans sisteminin çökmesinden korkanların silahı! Merkez bankalarının tek kederinin enflasyon olması, parasalcılık sisteminin dayatmasıdır.
Kırk yıldır tıpkı teraneyi/ para siyaseti yapıcıların misal kelamlarını duymaktan bıkmadınız mı?
AKP’li kardeşim!
en çok seni kandırıyorlar; zira inanmak istiyorsun!
Soner Yalçın