30 Ağustos’u kutlarken – Prof. Dr. Cengiz KUDAY

semaver

Active member
30 Ağustos’u kutlarken – Prof. Dr. Cengiz KUDAY Yazmak… Köşe müellifleri bana nazaran epey sıkıntı mesuliyetler üstlenmişlerdir. Bu bireylere imrenirim. Doğruları yazabilmek epeyce hoş, o oranda bilgili ve birikimli olabilmek. Bu da vakit içinde makûs ve düzgün deneyimlerle oluyor. Lakin her vakit doğruları yazmak mümkün olamıyor. Tarihte de bunun örneklerini görmek mümkün.

Bizans tarihinin en görkemli periyodunda İmparator Justinianus ve İmparatoriçe Theodora vaktinde yaşayan Prokopius hem resmi saray tarihçisi olarak tıpkı vakitte kıymetli vazifelerde bulunarak Bizans’taki her olayın iç yüzüne tanıklık etti.

Vefatından daha sonra açıklanmak üzere kaleme aldığı “Gizli Tarih” herbiçimde gelmiş geçmiş tarih kitaplarının en değişik olanıdır.

Bizim de bu gün yaşadıklarımızı hakikat ve tarafsız olarak birileri yazabilecek mi? Umarım yazılır. Lakin unutmayalım İlah bile tarihi değiştiremez lakin tarihçiler ve siyasetçiler değiştirebilir!

ÜRPERTİCİ GERÇEK

Bugün ordumuzun buyruk komuta zinciri farklı bir şekillendirme ortasında. Kuvvet kumandanları Ulusal Savunma Üniversitesi Rektörlüğü’ne bağlı Genelkurmay’ın kuvvet kumandanları üzerinde bir yaptırım yetkisi yok. Bu üniversitemizin rektörü bir tarih profesörü. Televizyonlarda kendisini fazlaca sefer zevkle izledim. Tarih konusunda bilgili ve bildiklerini hoş aktarıyor. Yalnız televizyon yayınlarından birisinde Murat Bardakçı’nın “Semerkant ve Buhara Emeviler tarafınca zapt edildiğinde Emevi kumandan Kuteybe, İslamı kabul etmeyen 40 bin Türk’ün başını kestirme buyruğunu verdi. Bu hakikat mu ve gerçek bir hareket mi” sorusu üzerine bu sürecin yanlışsız olduğunu ve İslamı kabul etmedikleri için bu yapılanın yanlışsız bir hareket olduğunu söylemiş oldu.

ÜZÜCÜ GÖRÜNTÜ

Bu yanıt beni hayli şaşırttı ve hocamızın tarih bilgisine ve Türklüğe bakış açısına karşı hürmetimi sorgulamaya götürdü. Bu niyet yapısına bağlı bir rektörün, bağlı kuvvet kumandanlarının ve askeri okulların 30 Ağustos’u kutlarken neler hissedeceklerini bilmek isterim.

Bizler Mete Han vaktinden beri ordu-millet olarak bilinir ve o denli düşünürdük. Bugün durum nedir bilmiyoruz. Gün geçmiyor ki ordumuzun Atatürkçü, aydınlık şahıslarını yıpratacak, üzecek olayları medya ve kimi yayın organlarında görmeyelim.

Geçenlerde Gürsel ve Şahin Aldoğan’ın Siperin Arkası Vatan isimli kitabını okudum.

Kitapta, çağdaş harp tarihinin kurucusu sayılan Bursalı Mehmet Nihat Bey’in 1919’da basılan kitabının önsözündeki şu kelamlara yer verilmiş:

“Genel olarak tarihin ve harp tarihinin en az değerinin bilindiği memleket ve ordulardan biri de bizim memleketimiz ve bizim ordumuzdur.”

Milletimizin niçinse bir kısmı ordumuza prestij eder, hürmet gösterir ve ama birebir oranda sevmezler. Ordumuza minnet borçluyuz, daha öncedenki yazılarımdan birinde belirttiğim üzere minnet duygusu kadar tehlikeli bir his yoktur. Minnet duyan kişi bu hissin altında ezilebilir ve vakit içinde düzgünlük gördüğü kişi ve kurumlara düşman olabilir. Minnet duygusu kimi vakit hayli tehlikeli olur ve kelamlara, yazılara ve hareketlere yansır.

‘ESKİ ASKERLER ÖLMEZLER’

Ortaçağda hayatış bir öğretmen için söylenen bir cümle vardır: “Eski hocalar ölmez yalnızca sınıflarından ayrılırlar.”

Eski bir askerin de emekliye ayrılırken söylemiş olduği bir cümle vardır: “Eski askerler ölmezler yalnızca gözden kaybolurlar. Gölgeleri daima oralardadır.”

Ümit eder, hayal eder ve inanırım ki Atatürk’ün öğretmen ve askerleri cismen olmasa bile ruhları ve gölgeleri ile 30 Ağustos’ta Anıtkabir önünde olurlar.

Not: Genelkurmay lideri protokolde evvel 2. kolay 2019 ve 2020’de 14. sıraya, son protokolde 52. sıradaki diyanet, genelkurmay liderinin üstüne, 12. sıraya çekildi. Genelkurmay lideri 3 sıra daha düşürülerek protokoldeki yeni yerini aldı: 15. sıra.

PROF. DR. CENGİZ KUDAY