Aydınlık müellifi Fikret Akfırat bugünkü “Afganistan nazaranvi ve yeni dünya düzeni” başlıklı yazısında “Türkiye’ye Afganistan bakılırsavi konusunda sözümona anti Amerikancılarımız hayli heyecanlandı. NATO Zirvesi’nden daha sonra Türkiye ile ABD içinde Kabil havaalanının güvenliği konusunda görüşmeler başladı ya çabucak ellerini çırptılar “bakın ABD ile anlaşıyorlar” diye” sözlerini kullandı.
Akfırat, “gorevi bunu yapmak olanları bir yana bırakalım” diyerek “biz kimi şaşkınlarımızı kastediyoruz, gelişmeleri izleyip, olguları incelemek yerine, “Erdoğan’ın Amerikancılığını ispatlamaya” odaklandıkları için burunlarının ucunu bile görmekten aciz hale geliyorlar” değerlendirmesini yaptı.
Akfırat şunları yazdı:
Ey arkadaşlar! ABD, Afganistan’da yenildi. Duymadınız mı?
20 yıl evvel milletlerarası koalisyon oluşturup gittikleri Afganistan’da, Taliban ile evvel masaya oturdular, artık de ülkeyi terk ediyorlar.
Şu gerçeği görmeden ortaya çıkan gelişmeleri gerçek analiz etmek mümkün değildir: 1990’ların ya da 2000’lerin dünyasında değiliz. Ve en kıymetlisi ABD, oyun kurucu güç değil, kendi ortasında de çelişmelerin şiddetlendiği köhnemiş bir emperyalist devlettir. ABD, gerileyen kuvvettir, karşısında yükselen Avrasya vardır. Türkiye de bu kere gelişen dünyanın öncülüğünde oluşan yeni dünya sisteminin tam göbeğinde yer almaktadır ve kurucularından biridir. ABD, olsa olsa Atlantik karşısında gelişen dünyanın öncülüğünde oluşan yeni dünya sistemini sarfiyat ayak bozmak için mayınlar bırakan bir kuvvettir. Lakin son 20 yıldaki gelişmeler göstermiştir ki, gücü, Avrasya’nın gelişmesini durdurmaya yetmemektedir.
“ŞARTLAR NEYİ ANLATIYOR”
Gelelim Kabil Havaalanın güvenliğini üstlenme konusuna… O denli bir hava yaratılıyor ki, güya 1952 yılındayız, ABD Türkiye’ye nazaranv veriyor, Türkiye de çabucak kabul ediyor.
Geçerken belirtelim, ABD ile ilgilerin uygun olduğu günlerde bile Türk Silahlı Kuvvetleri, Afganistan’daki hiç bir muharip nazaranvi kabul etmedi. Bugünkü şartlarda kabul etmesi hiç mümkün değildir.
Bakalım durum nasıl?
Cumhurbaşkanı Erdoğan NATO Tepesi sırsında Kabil havaalanının güvenliği konusunu görüştüklerini ve Türkiye’nin Pakistan ve Macaristan ile bir arada olması kuralıyla teklife sıcak yaklaştıklarını açıklamıştı. Türkiye’de ABD heyetiyle yapılan görüşmelerle ilgili konuşan Ulusal Savunma Bakanı Hulusi Akar da şunları söylemiş oldu:
“Sayın Cumhurbaşkanımız NATO Zirvesi’nde söz ettiler, birtakım kurallar, hususlar var. Biz bu mevzuda bir niyet belirttik. Bu kuralların oluşması halinde kalabileceğimizi söz ettik. Bu manada çeşitli ülkelerle temaslarımız sürüyor. Bir taraftan BM, NATO nezdinde kimi siyasi kararlar alınması, Afganistan hükümeti ile bir muahedeye varılması başka taraftan siyasi, mali ve lojistik dayanak mevzularında çeşitli ülkelerle temaslarımız sürüyor. Bu ortada ABD’lilerle temaslarımız sürüyor. Şu ana kadar alınmış kesin bir karar yok.”
Pekala bu koşullar, bize neyi anlatıyor?
İsmi geçen ülkeleri NATO ve Afganistan sorunuyla ilgili pozisyonlarını inceleyelim:
Pakistan, Çin’in bölgedeki en değerli müttefiği. Ve hem de bölgede ABD amaç ve emellerinin tabanını ortadan kaldıran en değerli güvenlik örgütü Şanghay İşbirliği Örgütü’nün 2017’den beri tam üyesi. Türkiye de bu örgütün gözlemci üyesi. hem de hem Pakistan’ın birebir vakitte Çin’in Taliban ile epeyce yakın bağlantıları var. Üstelik, ABD’nin Afganistan müdahalesinden en çok etkilenen ülke olarak, Washington’un çekilme sonucundan en çok memnuniyet duyan ülke.
Macaristan da hem NATO’nun birebir vakitte AB’nin istenmeyen üyesi ve hem de son devirde hem Türkiye tıpkı vakitte Çin ile kıymetli ölçüde yakınlaşan bir ülke.
AFGANİSTAN SORUNU GELİŞEN DÜNYANIN ÖNÜNDE
Ayrıyeten, Türkiye ile Rusya içinde da Afganistan’da istikrarsızlığın bitmiş oldurilmesi konusunda genel bir mutabakat vardır. Rusya’nın önceliği, bölgede oluşacak bir güç boşluğuyla Afganistan’daki istikrarsızlığın Orta Asya bölgesine yayılmasını önlemek. Bu bahis son olarak 30 Haziran’da Antalya’da bir ortaya gelen Rus ve Türk Dışişleri Bakanlarının da görüşme gündemlerindeydi.
Tıpkı biçimde Türkiye’nin Astana sürecinde Rusya ile bir arada ortağı olan İran’ın da Moskova ve Pekin üzere Afganistan’da hem merkezi Hükümet ile tıpkı vakitte Taliban ile yakın alakaları var.
Buna ek olarak, Türkiye-Pakistan-Afganistan, Türkiye-İran-Afganistan süreçleri de Atlantik ve NATO’dan bağımsız olarak devam eden görüşmelerdir.
Sorunun özü şudur: ABD bölgeden çıkarken, Afganistan’daki istikrarsızlık konusu Türkiye, Rusya, Çin, İran ve Pakistan’ın çözebileceği bir sorun haline gelmiştir. İsmi geçen ülkeler içindeki bağlantıların düzeyi ve Atlantik’e karşı konumlanışları dikkate alınacak olursa bunun için elverişli şartlar kelam konusudur. Bu şartlarda, gelişen dünya ülkelerinin kurduğu bölgesel inisiyatifler, tek tek ülkelerin egemenlik, toprak bütünlüğü ve siyasi birliği doğrultusunda gerçekçi tahlillere ulaşma imkanı sağlamaktadır.
Odatv.com
Akfırat, “gorevi bunu yapmak olanları bir yana bırakalım” diyerek “biz kimi şaşkınlarımızı kastediyoruz, gelişmeleri izleyip, olguları incelemek yerine, “Erdoğan’ın Amerikancılığını ispatlamaya” odaklandıkları için burunlarının ucunu bile görmekten aciz hale geliyorlar” değerlendirmesini yaptı.
Akfırat şunları yazdı:
Ey arkadaşlar! ABD, Afganistan’da yenildi. Duymadınız mı?
20 yıl evvel milletlerarası koalisyon oluşturup gittikleri Afganistan’da, Taliban ile evvel masaya oturdular, artık de ülkeyi terk ediyorlar.
Şu gerçeği görmeden ortaya çıkan gelişmeleri gerçek analiz etmek mümkün değildir: 1990’ların ya da 2000’lerin dünyasında değiliz. Ve en kıymetlisi ABD, oyun kurucu güç değil, kendi ortasında de çelişmelerin şiddetlendiği köhnemiş bir emperyalist devlettir. ABD, gerileyen kuvvettir, karşısında yükselen Avrasya vardır. Türkiye de bu kere gelişen dünyanın öncülüğünde oluşan yeni dünya sisteminin tam göbeğinde yer almaktadır ve kurucularından biridir. ABD, olsa olsa Atlantik karşısında gelişen dünyanın öncülüğünde oluşan yeni dünya sistemini sarfiyat ayak bozmak için mayınlar bırakan bir kuvvettir. Lakin son 20 yıldaki gelişmeler göstermiştir ki, gücü, Avrasya’nın gelişmesini durdurmaya yetmemektedir.
“ŞARTLAR NEYİ ANLATIYOR”
Gelelim Kabil Havaalanın güvenliğini üstlenme konusuna… O denli bir hava yaratılıyor ki, güya 1952 yılındayız, ABD Türkiye’ye nazaranv veriyor, Türkiye de çabucak kabul ediyor.
Geçerken belirtelim, ABD ile ilgilerin uygun olduğu günlerde bile Türk Silahlı Kuvvetleri, Afganistan’daki hiç bir muharip nazaranvi kabul etmedi. Bugünkü şartlarda kabul etmesi hiç mümkün değildir.
Bakalım durum nasıl?
Cumhurbaşkanı Erdoğan NATO Tepesi sırsında Kabil havaalanının güvenliği konusunu görüştüklerini ve Türkiye’nin Pakistan ve Macaristan ile bir arada olması kuralıyla teklife sıcak yaklaştıklarını açıklamıştı. Türkiye’de ABD heyetiyle yapılan görüşmelerle ilgili konuşan Ulusal Savunma Bakanı Hulusi Akar da şunları söylemiş oldu:
“Sayın Cumhurbaşkanımız NATO Zirvesi’nde söz ettiler, birtakım kurallar, hususlar var. Biz bu mevzuda bir niyet belirttik. Bu kuralların oluşması halinde kalabileceğimizi söz ettik. Bu manada çeşitli ülkelerle temaslarımız sürüyor. Bir taraftan BM, NATO nezdinde kimi siyasi kararlar alınması, Afganistan hükümeti ile bir muahedeye varılması başka taraftan siyasi, mali ve lojistik dayanak mevzularında çeşitli ülkelerle temaslarımız sürüyor. Bu ortada ABD’lilerle temaslarımız sürüyor. Şu ana kadar alınmış kesin bir karar yok.”
Pekala bu koşullar, bize neyi anlatıyor?
İsmi geçen ülkeleri NATO ve Afganistan sorunuyla ilgili pozisyonlarını inceleyelim:
Pakistan, Çin’in bölgedeki en değerli müttefiği. Ve hem de bölgede ABD amaç ve emellerinin tabanını ortadan kaldıran en değerli güvenlik örgütü Şanghay İşbirliği Örgütü’nün 2017’den beri tam üyesi. Türkiye de bu örgütün gözlemci üyesi. hem de hem Pakistan’ın birebir vakitte Çin’in Taliban ile epeyce yakın bağlantıları var. Üstelik, ABD’nin Afganistan müdahalesinden en çok etkilenen ülke olarak, Washington’un çekilme sonucundan en çok memnuniyet duyan ülke.
Macaristan da hem NATO’nun birebir vakitte AB’nin istenmeyen üyesi ve hem de son devirde hem Türkiye tıpkı vakitte Çin ile kıymetli ölçüde yakınlaşan bir ülke.
AFGANİSTAN SORUNU GELİŞEN DÜNYANIN ÖNÜNDE
Ayrıyeten, Türkiye ile Rusya içinde da Afganistan’da istikrarsızlığın bitmiş oldurilmesi konusunda genel bir mutabakat vardır. Rusya’nın önceliği, bölgede oluşacak bir güç boşluğuyla Afganistan’daki istikrarsızlığın Orta Asya bölgesine yayılmasını önlemek. Bu bahis son olarak 30 Haziran’da Antalya’da bir ortaya gelen Rus ve Türk Dışişleri Bakanlarının da görüşme gündemlerindeydi.
Tıpkı biçimde Türkiye’nin Astana sürecinde Rusya ile bir arada ortağı olan İran’ın da Moskova ve Pekin üzere Afganistan’da hem merkezi Hükümet ile tıpkı vakitte Taliban ile yakın alakaları var.
Buna ek olarak, Türkiye-Pakistan-Afganistan, Türkiye-İran-Afganistan süreçleri de Atlantik ve NATO’dan bağımsız olarak devam eden görüşmelerdir.
Sorunun özü şudur: ABD bölgeden çıkarken, Afganistan’daki istikrarsızlık konusu Türkiye, Rusya, Çin, İran ve Pakistan’ın çözebileceği bir sorun haline gelmiştir. İsmi geçen ülkeler içindeki bağlantıların düzeyi ve Atlantik’e karşı konumlanışları dikkate alınacak olursa bunun için elverişli şartlar kelam konusudur. Bu şartlarda, gelişen dünya ülkelerinin kurduğu bölgesel inisiyatifler, tek tek ülkelerin egemenlik, toprak bütünlüğü ve siyasi birliği doğrultusunda gerçekçi tahlillere ulaşma imkanı sağlamaktadır.
Odatv.com