İdris Nebi Taşkan, Kanal D’nin yeni dizisi ‘Baht Oyunu’nda Rüzgar karakteriyle izleyicinin karşısına çıktı. “Çapkınlık konusunda rolüme benzediğimi düşünmüyorum” diyen genç oyuncu, aşka değil, sevgiye inandığını söylüyor. Ekranın yeni kuşak jönleri içinde yer alan Taşkan’la projesini ve hayatını konuştuk.
– Yeni diziniz ‘Baht Oyunu’ iyi olsun. Projeyi birinci okuduğunuzda neler hissettiniz?
Senaryoyu birinci okuduğumda bu işte olmak istedim ve seti sahiden özlediğimi hissettim. Çalışmaya başladığımızda da takımla gücümüzün tutması motivasyonumu artırdı.
– Başrollerden biri olmak nasıl bir sorumluluk?
Dışarıdan bakınca büyük bir sorumluluk fakat bunun bende bir gerilim yaratmasına müsaade vermiyorum. Onun yerine ne kadar şanslı olduğuma odaklanıyorum ve işimi severek yapıyorum.
– Sette nasıl bir ortam var?
İnanılmaz konforlu bir sette çalışıyoruz, evvela kendimi bu manada bedelli hissediyorum. Setteki samimiyetin performansıma yansıdığını düşünüyorum.
– Canlandırdığınız Rüzgar bütün kızlara mavi boncuk dağıtan biri, siz çapkın mısınız?
Evet, Rüzgar çapkın biri ancak bu bahiste benzediğimizi düşünmüyorum (gülüyor).
– Bir röportajınızda en uzun bağınızın 1.5 ay sürdüğünü söylemişsiniz. Geçen vakit aşka bakışınızı değiştirdi mi?
Aşk bence büyük bir illüzyon. Egoyla hayli ilişkili olduğunu düşünüyorum. Hepimiz memnunluk canavarıyız aslında. Daima kendimizi memnun edecek şeyler arıyoruz ve bu biçimdelikle egomuzu tatmin ediyoruz, zira sistem bu biçimde. Aşk da tıpkı şey. Bir beşerden hoşlanıp, ona sahip olma hissiyatına kapılmak ve sahip olmak… Verdiğin sevginin birebirini karşı taraftan görme dileği ki bu biçimdelikle ona sahip olduğunu teyit edebilmek… Birebir ilgiyi bakılırsamediğin anda ego devreye girer ve bağda meseleler başlar. Gerçek sevgi karşılıksız olandır. Bize çocukluğumuzdan beri sistem ‘Aşık ol, evlen, çocuk sahibi ol’ üzere niyetler empoze etti ve ben bu programı başımda kırdığımı düşünüyorum. Aşka inanmıyorum, sevgiye inanıyorum. Karşılıksız, beklentisiz gerçek sevgiye! İşte bu özgürlüktür…
– Yeni jenerasyonun jönleri içinde anılmak nasıl hissettiriyor?
Anıldığımı bilmiyordum, bu biçimde bu hoş bir şey. Sahnede güzel şeyler yaratabiliyorum demektir herbiçimde. Keyifli oldum!
– İlerisi için hayallerinizde neler var?
Açıkçası bunu pek düşünmedim. Şimdide yaşamayı daha epey seven biriyim. İleriye dönük planlar yapmıyorum. Yoksa niyetlerde kaybolmuş buluyorum kendimi.
– Şöhret, ünlü olmak ne tabir ediyor?
Tüm samimiyetimle söylüyorum hiç bir mana tabir etmiyor. Oyunculuk benim mesleğim, ünlü olmak ve beşerler tarafınca tanınan birisi olmak mesleğimin getirilerinden biri ve benim için hepsi bu kadar. Ünlü olmaya yahut tanınmaya bağımlı değilim. Özgür olmak beni daha epey ilgilendiriyor.
– Okul senelerında da tanınan bir çocuk muydunuz?
Lise senelerımda profesyonel basketbol oynadım. Özel bir okulda spor bursuyla okuyordum. Okul grubunda olunca başka öğrencilere nazaran daha epey tanınıyorsunuz. O yüzden evet popülerdim diyebilirim.
– Nasıl bir çocukluk geçirdiniz?
Hiç kolay bir çocukluk geçirmedim, bugün olduğum hale gelmem kolay olmadı. vakit içinde savaşmak yerine yaşadıklarımı kabul ettim ve sevgi, barış ortasında yaşamaya başladım. bu biçimde hayatım konforlu bir hal aldı.
– O yaşlardaki İdris’i görseniz, gelecekle ilgili nasıl bir nasihat verirdiniz?
Bulunduğumuz kapitalist sistemde beşerler birbirlerini mevkilerine, statülerine, maddi güçlerine nazaran kıymetlendiriyor ve ona bakılırsa sevgiye pahası biçiyor. Ona herkesin eşit olduğunu ve insanları insan oldukları için sevmesini söylerdim. Mevkilerine ve statülerini göre paha biçmemesini söylerdim.
‘Çılgın bir şahsi gelişimciyim’
– Toplumsal medyayla aranız nasıl? Gelen tenkitleri başa takar mısınız?
Toplumsal medyayı epeyce faal kullanıyorum diyemem. Hatta bunun için bana kızanlar bile oluyor. Bölüme birinci girdiğimde fazlaca başıma takardım her şeyi fakat artık büyüdüm ve olgunlaştım, gülüp geçiyorum.
– Hiç linç yediniz mi?
Hayır, yemedim.
– Basketbol haricinde hangi sporlara ilginiz var? Çekimlerden arta kalan vakti nasıl geçiriyorsunuz?
Boks ve fitness yapmayı fazlaca seviyorum. Ve çılgın bir şahsi gelişimciyim diyebilirim. Her hafta bir tane şahsi gelişim kitabı bitiriyorum.
– Yeni diziniz ‘Baht Oyunu’ iyi olsun. Projeyi birinci okuduğunuzda neler hissettiniz?
Senaryoyu birinci okuduğumda bu işte olmak istedim ve seti sahiden özlediğimi hissettim. Çalışmaya başladığımızda da takımla gücümüzün tutması motivasyonumu artırdı.
– Başrollerden biri olmak nasıl bir sorumluluk?
Dışarıdan bakınca büyük bir sorumluluk fakat bunun bende bir gerilim yaratmasına müsaade vermiyorum. Onun yerine ne kadar şanslı olduğuma odaklanıyorum ve işimi severek yapıyorum.
– Sette nasıl bir ortam var?
İnanılmaz konforlu bir sette çalışıyoruz, evvela kendimi bu manada bedelli hissediyorum. Setteki samimiyetin performansıma yansıdığını düşünüyorum.
– Canlandırdığınız Rüzgar bütün kızlara mavi boncuk dağıtan biri, siz çapkın mısınız?
Evet, Rüzgar çapkın biri ancak bu bahiste benzediğimizi düşünmüyorum (gülüyor).
– Bir röportajınızda en uzun bağınızın 1.5 ay sürdüğünü söylemişsiniz. Geçen vakit aşka bakışınızı değiştirdi mi?
Aşk bence büyük bir illüzyon. Egoyla hayli ilişkili olduğunu düşünüyorum. Hepimiz memnunluk canavarıyız aslında. Daima kendimizi memnun edecek şeyler arıyoruz ve bu biçimdelikle egomuzu tatmin ediyoruz, zira sistem bu biçimde. Aşk da tıpkı şey. Bir beşerden hoşlanıp, ona sahip olma hissiyatına kapılmak ve sahip olmak… Verdiğin sevginin birebirini karşı taraftan görme dileği ki bu biçimdelikle ona sahip olduğunu teyit edebilmek… Birebir ilgiyi bakılırsamediğin anda ego devreye girer ve bağda meseleler başlar. Gerçek sevgi karşılıksız olandır. Bize çocukluğumuzdan beri sistem ‘Aşık ol, evlen, çocuk sahibi ol’ üzere niyetler empoze etti ve ben bu programı başımda kırdığımı düşünüyorum. Aşka inanmıyorum, sevgiye inanıyorum. Karşılıksız, beklentisiz gerçek sevgiye! İşte bu özgürlüktür…
– Yeni jenerasyonun jönleri içinde anılmak nasıl hissettiriyor?
Anıldığımı bilmiyordum, bu biçimde bu hoş bir şey. Sahnede güzel şeyler yaratabiliyorum demektir herbiçimde. Keyifli oldum!
– İlerisi için hayallerinizde neler var?
Açıkçası bunu pek düşünmedim. Şimdide yaşamayı daha epey seven biriyim. İleriye dönük planlar yapmıyorum. Yoksa niyetlerde kaybolmuş buluyorum kendimi.
– Şöhret, ünlü olmak ne tabir ediyor?
Tüm samimiyetimle söylüyorum hiç bir mana tabir etmiyor. Oyunculuk benim mesleğim, ünlü olmak ve beşerler tarafınca tanınan birisi olmak mesleğimin getirilerinden biri ve benim için hepsi bu kadar. Ünlü olmaya yahut tanınmaya bağımlı değilim. Özgür olmak beni daha epey ilgilendiriyor.
– Okul senelerında da tanınan bir çocuk muydunuz?
Lise senelerımda profesyonel basketbol oynadım. Özel bir okulda spor bursuyla okuyordum. Okul grubunda olunca başka öğrencilere nazaran daha epey tanınıyorsunuz. O yüzden evet popülerdim diyebilirim.
– Nasıl bir çocukluk geçirdiniz?
Hiç kolay bir çocukluk geçirmedim, bugün olduğum hale gelmem kolay olmadı. vakit içinde savaşmak yerine yaşadıklarımı kabul ettim ve sevgi, barış ortasında yaşamaya başladım. bu biçimde hayatım konforlu bir hal aldı.
– O yaşlardaki İdris’i görseniz, gelecekle ilgili nasıl bir nasihat verirdiniz?
Bulunduğumuz kapitalist sistemde beşerler birbirlerini mevkilerine, statülerine, maddi güçlerine nazaran kıymetlendiriyor ve ona bakılırsa sevgiye pahası biçiyor. Ona herkesin eşit olduğunu ve insanları insan oldukları için sevmesini söylerdim. Mevkilerine ve statülerini göre paha biçmemesini söylerdim.
‘Çılgın bir şahsi gelişimciyim’
– Toplumsal medyayla aranız nasıl? Gelen tenkitleri başa takar mısınız?
Toplumsal medyayı epeyce faal kullanıyorum diyemem. Hatta bunun için bana kızanlar bile oluyor. Bölüme birinci girdiğimde fazlaca başıma takardım her şeyi fakat artık büyüdüm ve olgunlaştım, gülüp geçiyorum.
– Hiç linç yediniz mi?
Hayır, yemedim.
– Basketbol haricinde hangi sporlara ilginiz var? Çekimlerden arta kalan vakti nasıl geçiriyorsunuz?
Boks ve fitness yapmayı fazlaca seviyorum. Ve çılgın bir şahsi gelişimciyim diyebilirim. Her hafta bir tane şahsi gelişim kitabı bitiriyorum.