SENEM AYDIN – Hande Ataizi, hayatı ‘O ne der, bu ne der’ diye değil, kendisi için yaşamayı seçenlerden… “Amacım her manada keyifli olmak” diyen oyuncu, anneliğin de kendisine epey yeterli geldiğini söylemiş oldu. Yeteneği, hayat gücü ve zarafeti ile beğeni toplayan Ataizi ile Swissôtel The Bosphorus İstanbul’da buluştuk; dizisi ‘Camdaki Kız’ı, Dinç Aydoğdu’yla münasebetini ve yeterli yaş almasının sırlarını konuştuk.
– ‘Camdaki Kız’da berbat bayan Cana karakteriyle karşımıza çıkıyorsunuz. Rol için birinci teklif geldiğinde hissiyatınız ne olmuştu?
Makûs yerine, canı yanmış bir hanımın elde etme eforları demeyi tercih ederim. Daha evvel zirvede kalmış ve aile tarafınca engellenmiş bir bağlantı Sedat ve Cana’nın münasebeti. sonrasındasında hırsla yapılan hasbelkader bir evlilik, Cana’nın kendi ailesindeki sevgisizliğiyle birleşince ortaya bu biçimde bir karakter çıkıyor. Teklif geldiğinde heyecanlandım zira epeyce boyutlu bir karakter Cana. Espri anlayışı, zekası, umursamaz hallerinin altında gizli o kırılgan kız çocuğunun çırpınışları zenginlik getiriyor. Bilhassa Gülseren Budayıcıoğlu’nun ‘Camdaki Kız’ romanı oluşu beni iki kat heyecanlandırdı ve OGM Pictures ile çalışma fırsatı oldu bu biçimdelikle…
– Cana üzere hırslı ve tutkulu bir bayan mısınız?
Mesleğim gereği her vakit bir yarışın ortasında oldum ve alışılmış ki kesim olarak hırs, azimle hareket etmemiz gereken bir rekabetin ortasındayız. Tutkulu bir bayan olduğumu söyleyebilirim. Olduğum üzere biriyim, sevdiğim işi yapıyorum, o açıdan fazlaca şanslıyım. Sonuçta gayem her manada memnun olmak. Bu vakte kadar kendi seçimlerim doğrultusunda yaşadım, “O ne der, bu ne der?” diye değil ve hırslarım uğruna da birini incitmedim.
?
– 40’lı yaşlardasınız. Bu yaşlar size uğurlu geldi mi?
Her yaşın başka bir hali oluyor, bir de annelik misyonu eklendi ömrüme bu süreçte… Anne olmak bana hayli âlâ geldi. Yumuşattı, daha akılcı hareket etmeyi öğrendim. İçimde bir türlü hiç bir yere yerleştiremediğim gücümü yanlışsız yöneltmemi sağladı. Karşılıksız bir sevgi evlat sevgisi, diğer bir şey.
– Bugünkü Hande hayatının 20’ler ve 30’larını nasıl kıymetlendirir?
20’li yaşlar konservatuvar dönemim oluyor. Bursa’dan geliş, nohutun beyaz leblebi olduğunu öğrendiğim bir periyot (gülüyor). daha sonra birinci kazanılan parayla mecnun üzere alışveriş yaptığım bir devir, herkesi şad etme isteği, bir şeyleri tek başına başarma ve gerisinden gelen öz itimat… Cümbüş kısmını en kendime göre yaşadığım, en hoş 90’lar…
Artık düşünüyorum da sorumluluklar olmadığı için sırt çantamı alıp istediğim ülkede yaşayabilme özgürlüğü vardı. New York’ta bir yıl yaşadım, bir yıl Kopenhag’da. Baktığımda daima dolu dolu hayatışım hayatımı.
– Sizce en büyük yanlışınız ve en büyük başarınız neydi?
Yanılgı olarak gördüğüm bir şey yok açıkçası. Savlı oldu ancak inan epeyce naif bir yerden söylüyorum. Zira geçmişle alakalı majör bir sorunum yok. Bence en büyük pişmanlık yaptıklarımızdan çok yapmadıklarımız olmalı. Muvaffakiyete gelince, çabucak hemen en büyük başarımı yaşadığımı düşünmüyorum.
‘Kendimi 27 yaşına fiksledim’
– yıllardır daima tıpkı formdasınız. Uygun yaş almanızın sırları neler?
Spor her vakit ömrümde fakat söylendiği üzere her gün saatlerce yapmıyorum, haftada beş gün bir yahut 1.5 saat süren programım var. Genelde memnun bir kişiliğim var ve fazlaca hayatın ortasındayım. Mutsuz insan erken çöker. Ben yaşlanma ile yaşadığımız hayat biçiminin birebir gittiğini düşünüyorum. yavaşça şuursuz olmak da kimi vakit işe yarıyor.
-“Yaşlanmayı kabul etmiyorum” demişsiniz…
Yaşlanmayı kabul etmemek üzere bir şey kelam konusu değil ancak evet bunu hiç düşünmüyorum. Vücudum biraz içsel gücüme endeksli.
27’ye fiksledim kendimi, onun etrafında dolaşıyorum.
‘İlişkimizi bozmak için epeyce çalıştım, kabullenmemi Dinç sağladı’
– Sevgiliniz Dinç Aydoğdu’ya aşkınızı nasıl anlatırsınız?
Ben anlatımda epey maharetli değilim aslında ancak o kadar hislerim öndedir ki epeyce yakınımdaki beşere her şeyimi hissettirebilirim.
– Evlilik teklifi almışsınız. Nikah tarihi muhakkak mi?
Biz esasen şu an evli üzereyiz. Dinç, Leon’a epey yeterli bir abi ve meskende memnunluk hakim. Yaklaşık üç yıldır bir birlikteliğimiz var. Yalnızca biz olduğumuz, kendimizi en azamî rahat hissettiğimiz, kimsenin kimseye bağımlı olmadığı bir tertip kurduk. Herkes birbirine ihtimamlı ve ben birlikte olmaktan fazlaca memnunum. Evlilik teklifi baki, ‘Evet’ dedim.
– Aranızdaki 20 yaş fark ilginizi nasıl etkiliyor?
Sonuçta ben de bu toplumda yetiştim, benim için de başta biraz tuhaftı bu yaş farkı durumu. Kabullenmemi Dinç sağladı. Yoksa epey ittirdim, fazlaca bozmaya çalıştım bu alakayı. niçinlerim çürüdü ve ‘Yaşanması gereken ne var ise yaşa’ dedim. Her şey bizim denetimimizde değil, aslında kimi vakit o denli durumlar oluyor ki kapını açıveriyosun. ‘Leon ve benim için ne yeterli olacaksa o olsun’ diye dilemiştim, gerçekleşti. Yıldız Kenter’in bir lafı vardı; ‘Çocuklar, bu hayatta ölçüsüzlüğün bile bir ölçüsü olmalı’ kaygısı. Bu durumda daima ömrüne ekstra dikkat etmek durumundasın. Ölçüsüzlükleri kabullenen bir ruhun var ise onun ölçüsünü bulmak sana kalıyor kendi janrında.
‘Herkes kendi hayatının survivorı’
– Rol aldığınız ‘Ruhsar’dan beri seyircinin sevgisini kazandınız. O projenin hayatınızdaki yeri nedir?
Ruhsar, hayli hoş bir karakterdi, en keyif aldığım işlerden bir tanesiydi. Ömür ve vefat kavramını insanlara hoş bir lisanla anlatıyordu. Tükenmezkalem kümesinin en özgür işiydi bence.
– Türkiye’nin en tarz sahibi ve şık bayanlardan birisiniz. Moda alanında projeleriniz var mı?
Birkaç iş birliği geldi ancak bir markayla çalışmayı tercih ederim açıkçası. Çok mükemmeliyetçiyim ve iş birliğiyle daha verimli şeyler çıkacağını düşünüyorum.
– Bir röportajınızda ‘survivor’ hissettiğinizi söylemişsiniz. niye bu biçimde bir duyguya kapıldınız?
Annemle bir gün sohbet ederken, ‘Eğer epey memnun bir evliliğim olsaydı profesör olmazdım’ demişti. Çok düşünen bir çocuktum, hayata kendim atılıp, başarmak istedim. Hassas bir ruhum var, ince çizgi oyunu kaybetmemek için epey uğraş ettim, çalıştım. Herkes aslında kendi hayatının survivor’ı.
– ‘Camdaki Kız’da berbat bayan Cana karakteriyle karşımıza çıkıyorsunuz. Rol için birinci teklif geldiğinde hissiyatınız ne olmuştu?
Makûs yerine, canı yanmış bir hanımın elde etme eforları demeyi tercih ederim. Daha evvel zirvede kalmış ve aile tarafınca engellenmiş bir bağlantı Sedat ve Cana’nın münasebeti. sonrasındasında hırsla yapılan hasbelkader bir evlilik, Cana’nın kendi ailesindeki sevgisizliğiyle birleşince ortaya bu biçimde bir karakter çıkıyor. Teklif geldiğinde heyecanlandım zira epeyce boyutlu bir karakter Cana. Espri anlayışı, zekası, umursamaz hallerinin altında gizli o kırılgan kız çocuğunun çırpınışları zenginlik getiriyor. Bilhassa Gülseren Budayıcıoğlu’nun ‘Camdaki Kız’ romanı oluşu beni iki kat heyecanlandırdı ve OGM Pictures ile çalışma fırsatı oldu bu biçimdelikle…
– Cana üzere hırslı ve tutkulu bir bayan mısınız?
Mesleğim gereği her vakit bir yarışın ortasında oldum ve alışılmış ki kesim olarak hırs, azimle hareket etmemiz gereken bir rekabetin ortasındayız. Tutkulu bir bayan olduğumu söyleyebilirim. Olduğum üzere biriyim, sevdiğim işi yapıyorum, o açıdan fazlaca şanslıyım. Sonuçta gayem her manada memnun olmak. Bu vakte kadar kendi seçimlerim doğrultusunda yaşadım, “O ne der, bu ne der?” diye değil ve hırslarım uğruna da birini incitmedim.
?
– 40’lı yaşlardasınız. Bu yaşlar size uğurlu geldi mi?
Her yaşın başka bir hali oluyor, bir de annelik misyonu eklendi ömrüme bu süreçte… Anne olmak bana hayli âlâ geldi. Yumuşattı, daha akılcı hareket etmeyi öğrendim. İçimde bir türlü hiç bir yere yerleştiremediğim gücümü yanlışsız yöneltmemi sağladı. Karşılıksız bir sevgi evlat sevgisi, diğer bir şey.
– Bugünkü Hande hayatının 20’ler ve 30’larını nasıl kıymetlendirir?
20’li yaşlar konservatuvar dönemim oluyor. Bursa’dan geliş, nohutun beyaz leblebi olduğunu öğrendiğim bir periyot (gülüyor). daha sonra birinci kazanılan parayla mecnun üzere alışveriş yaptığım bir devir, herkesi şad etme isteği, bir şeyleri tek başına başarma ve gerisinden gelen öz itimat… Cümbüş kısmını en kendime göre yaşadığım, en hoş 90’lar…
Artık düşünüyorum da sorumluluklar olmadığı için sırt çantamı alıp istediğim ülkede yaşayabilme özgürlüğü vardı. New York’ta bir yıl yaşadım, bir yıl Kopenhag’da. Baktığımda daima dolu dolu hayatışım hayatımı.
– Sizce en büyük yanlışınız ve en büyük başarınız neydi?
Yanılgı olarak gördüğüm bir şey yok açıkçası. Savlı oldu ancak inan epeyce naif bir yerden söylüyorum. Zira geçmişle alakalı majör bir sorunum yok. Bence en büyük pişmanlık yaptıklarımızdan çok yapmadıklarımız olmalı. Muvaffakiyete gelince, çabucak hemen en büyük başarımı yaşadığımı düşünmüyorum.
‘Kendimi 27 yaşına fiksledim’
– yıllardır daima tıpkı formdasınız. Uygun yaş almanızın sırları neler?
Spor her vakit ömrümde fakat söylendiği üzere her gün saatlerce yapmıyorum, haftada beş gün bir yahut 1.5 saat süren programım var. Genelde memnun bir kişiliğim var ve fazlaca hayatın ortasındayım. Mutsuz insan erken çöker. Ben yaşlanma ile yaşadığımız hayat biçiminin birebir gittiğini düşünüyorum. yavaşça şuursuz olmak da kimi vakit işe yarıyor.
-“Yaşlanmayı kabul etmiyorum” demişsiniz…
Yaşlanmayı kabul etmemek üzere bir şey kelam konusu değil ancak evet bunu hiç düşünmüyorum. Vücudum biraz içsel gücüme endeksli.
27’ye fiksledim kendimi, onun etrafında dolaşıyorum.
‘İlişkimizi bozmak için epeyce çalıştım, kabullenmemi Dinç sağladı’
– Sevgiliniz Dinç Aydoğdu’ya aşkınızı nasıl anlatırsınız?
Ben anlatımda epey maharetli değilim aslında ancak o kadar hislerim öndedir ki epeyce yakınımdaki beşere her şeyimi hissettirebilirim.
– Evlilik teklifi almışsınız. Nikah tarihi muhakkak mi?
Biz esasen şu an evli üzereyiz. Dinç, Leon’a epey yeterli bir abi ve meskende memnunluk hakim. Yaklaşık üç yıldır bir birlikteliğimiz var. Yalnızca biz olduğumuz, kendimizi en azamî rahat hissettiğimiz, kimsenin kimseye bağımlı olmadığı bir tertip kurduk. Herkes birbirine ihtimamlı ve ben birlikte olmaktan fazlaca memnunum. Evlilik teklifi baki, ‘Evet’ dedim.
– Aranızdaki 20 yaş fark ilginizi nasıl etkiliyor?
Sonuçta ben de bu toplumda yetiştim, benim için de başta biraz tuhaftı bu yaş farkı durumu. Kabullenmemi Dinç sağladı. Yoksa epey ittirdim, fazlaca bozmaya çalıştım bu alakayı. niçinlerim çürüdü ve ‘Yaşanması gereken ne var ise yaşa’ dedim. Her şey bizim denetimimizde değil, aslında kimi vakit o denli durumlar oluyor ki kapını açıveriyosun. ‘Leon ve benim için ne yeterli olacaksa o olsun’ diye dilemiştim, gerçekleşti. Yıldız Kenter’in bir lafı vardı; ‘Çocuklar, bu hayatta ölçüsüzlüğün bile bir ölçüsü olmalı’ kaygısı. Bu durumda daima ömrüne ekstra dikkat etmek durumundasın. Ölçüsüzlükleri kabullenen bir ruhun var ise onun ölçüsünü bulmak sana kalıyor kendi janrında.
‘Herkes kendi hayatının survivorı’
– Rol aldığınız ‘Ruhsar’dan beri seyircinin sevgisini kazandınız. O projenin hayatınızdaki yeri nedir?
Ruhsar, hayli hoş bir karakterdi, en keyif aldığım işlerden bir tanesiydi. Ömür ve vefat kavramını insanlara hoş bir lisanla anlatıyordu. Tükenmezkalem kümesinin en özgür işiydi bence.
– Türkiye’nin en tarz sahibi ve şık bayanlardan birisiniz. Moda alanında projeleriniz var mı?
Birkaç iş birliği geldi ancak bir markayla çalışmayı tercih ederim açıkçası. Çok mükemmeliyetçiyim ve iş birliğiyle daha verimli şeyler çıkacağını düşünüyorum.
– Bir röportajınızda ‘survivor’ hissettiğinizi söylemişsiniz. niye bu biçimde bir duyguya kapıldınız?
Annemle bir gün sohbet ederken, ‘Eğer epey memnun bir evliliğim olsaydı profesör olmazdım’ demişti. Çok düşünen bir çocuktum, hayata kendim atılıp, başarmak istedim. Hassas bir ruhum var, ince çizgi oyunu kaybetmemek için epey uğraş ettim, çalıştım. Herkes aslında kendi hayatının survivor’ı.