Erkekliğin sert şutu… Dardanel’e Galler maçı için tavsiye

Serkankutlu

Global Mod
Global Mod
Evvelki gece ramak kalmıştı halbuki makarnaya koymaya. Neyi? Dardanel’i. Ne kadar günahsız değil mi? Lakin koymak sözü, erkekliğe büyük manalar yükleyenler için göbeklerini kaşıyarak övünecekleri ucuz bir espri kırıntısı. Hatta kökeni birinci çağlara dayanan bir genetiğin fırsatını bulunca ortaya çıkan sinsi kışkırtısı.

Goril atalarımızdan bile daha kıllısı.

halbuki daha geçenlerde bayan çalışanları ile övünen bir marka olarak sunmuşlardı Dardanel’i. Kazın ayağı oburmuş halbuki. Bu reklam erkekliğin sert şutu, kaleye giren gol üzerinden bir testestoron vuruşu.

Pekala nedir bunun niçini? Nedir bu birden ortaya çıkan, başı kumlardaki deve kuşu? Yok mudur açıklayacak; her alanda kendini ele veren komplekslerimizi izah edecek bir bilen kişi? Düşününce bulunuyor elbette. Kaleye giren gol üzere beyne de giriyor hasır altı edilen onca gerçek.

BALIK HAFIZASI… DEPOSU BOŞ BEYİNLERİN DAİMİ ARIZASI!

En sıradanine el atalım evvel. Balık zekayı açar derler. Malum fosfor. Bu reklamı yazan arkadaşlar muhakkak ki konservesini açıp tatmamışlar o tonu. bu biçimdece yaptıkları birinci reklamı unuttukları için doktorunuz diyor ki: Balık hafızası sendromu. Alışılmış, Türk erkeğinin Türkçe’yi kullanmaktaki eşsiz hünerini göz arkası edemeyiz bu ortada. Her bir sözün ikinci manasını bulmuştur erkek ahali. Büyük muvaffakiyet. Ne söylersen söyle ikinci manası belden aşağı.


Bu, işin ferdî yanı. Toplumsal gözlükle bakarsak tabiat da karışır işe. Kelebek tesiri, der fizik. Sen sesini bas bariton bellemişsin fakat uzaklara yansıması hem kibirli hem ezik. Yani istediğin kadar bağır, marş söyle, köpür, dev aynasında gördüğün yalnızca bir karikatür.

TAM BİR RUHSAL PANDEMİ

Reklam ve futbolun ortak noktası bence bir ölçü belirlemeli gündemi. Zira her şey birbirini etkiler kuralına nazaran, yaratıcı gücün yoksulluğu tam bir ruhsal pandemi.

Fakat merak etmeyin yalnızca kıt akılları buluyor bu pandemi. Biraz düşünen beyin diyor ki, senin Niagara sandığın yaygarada bir damlacıktır bütün debi.

Her alanda bu biçimdedir bu. Arızalı vizyon, öğrenilmemiş misyon, skandal ve sansasyon. Sonuç etkisiz. Daha da kötüsü her hezimette mazeretler hazır. Musibetlere şerbetliyiz. Maçlarda değil lakin dizilerde kılıçların neferi, mescitlerde Atatürk nefretiyiz.

ULUSAL EKİP MARŞI, HERKES BİZE KARŞI

Marşımız bile tam gaz. Bizi kimse tutamaz. Kiminin ayağında top kiminin omzunda tüfek. Sonuçta hepsi Memet. Lakin birisi cephe çizgisinde kar kış, başkası alanda, bol alkış. Ve hepsi bir diyor, Kıraç’ın o gür sesi. Fakir Memet’le alandaki varlıklı Memet içindeki fark bu kadarcıktır ağabeyi.

Yakında Survivor takımı de bir marş ister tahminen. Kimi dağda kimi adada. Kahır yok materyalden yana. Her şey duruma bakılırsa. Kâfi ki yurdum insanına koyacak bir şey göster, bu niçinle koydu mu oturtur kelamı madalyayı hak eder.

Latife bir yana Dardanel reklamcıları artık bir özür marşı yaptırsın Kıraç’a. Bayanlardan özür dilensin. Bayan şiddetinin günlük olay haline geldiği ülkemizde hiç bir söz gayesinden farklı söylenmesin. Bayanlara “recm”i layık goren bir inanışın yontulmuş biçimi rencide etmek olmasın.

Bir de naçizane tavsiye, marşın başındaki gol gol gol sözlerini Galler maçında fırsata çevirelim, Gal Gal Gal diyerek kazara maazallah yenilirsek işi espriye vuralım. Koyacaksak ağır aksak, yırtıcı karakterin yerine mizahı koyalım.

Sevda Kaynar