‘Kara Murat’ sinemaları başta olmak üzere epey izlenen biroldukça projede yer alan ve son olarak ‘Kuruluş Osman’ dizisinde uzunluk gösteren Cüneyt Arkın, toplumsal medya hesabını faal olarak kullanan ünlü isimler içinde yer alıyor.
Gerçek ismi Fahrettin Cüreklibatır olan Cüneyt Arkın, son paylaşımıyla isminden kelam ettirdi. Usta oyuncu, toplumsal medya hesabından, anne ve babasıyla pozlarını yayınladı ve çocukluk anısını anlattı.
Ünlü isim, paylaşımında; “Size bir daha çocukluğumdan bir hatıra anlatacağım.. O akşam, tarifsiz kederli bir gündü.. Uçsuz bucak sız bir sonsuzluk hissi kapladı her yanı. Genç yüreğim bir garip burkulur, yalnızlık hissi yüreğime çökerdi.. Bütün gün kızgın güneş altında kuzuları kaparak, yeni ısınmaya başlayan bozkırda dolaşır, yorgun düşerdim. İşte bu biçimdelar babam, tarlaların kıyısında oturur, aylarca eliyle büyüttüğü ekinlerini seyrederdi. Yanına giderdim.. bir süre ikimiz de yalnızlığımızı yaşardık. niye daha sonra babam “Ekinler büyüyor oğlum, seslerini duyuyorum” kederi. Akşamın hüzünlü sonsuzluğunda, gözlerindeki uçsuz bucaksız bahtiyarlığı görürdüm. Çocuklarını da işte bu büyük merhametiyle, sevgisiyle büyütmüştü. Artık tıpkı sevgiyle ekinlerini büyütüyordu. Kuzularını da o denli büyütürdü. Kurak toprağa minicik bir fide bile ekse, ona da tıpkı yüreğini verir üzere, su verirdi. Küçük oğlunu büyütürken, onun korunmaya muhtaç başım, nasıl Anadolu kokan kocaman merhametli göğsünde şefkatle tutuyorsa, genç fideyi de öylesine, bütün varlığıyla sever ve korurdu. Zira babam üzere insanların kendileri, tabiat olmuşlardı. Bir çalı tabanındaki tarla kuşu, bir kertenkele, ılık ılık esen rüzgar, çatlamış bozkır toprağı, çiseleyen yağmur, gökyüzünün kandilleri yıldızlar, bulutlar ne söz ediyorlarsa o insanlarda hepsi vardı” dedi.
“BABAM GURBETE PARA KAZANMAYA GİTTİ”
Arkın, kelamlarına; “Babam birden fazla defa, toprak üzerinde namaz kılardı. İbadeti bittiği vakit dua ederdi. Tekraren toprağı öper, okşardı.. Zira toprak, onun ailesini, bütün aileleri besleyen bir nimetti. Bu nimeti veren Allah’a sonsuz şükürler ederdi. İşte bu beşerler, şükretmesini bildikleri için büyük insanlardı. Bir yıl yağmur yağmadı. Babam bir daha tarlanın kıyısında oturuyordu. Susuz kalmış toprak üzere acı çekerek, rahmet için direnen ancak gitgide sararıp solan ekinlerini, gözleri önünde ölen oğlunu seyretmek zorunda kalan bir baba üzere tarifsiz sıkıntılarla bakıp duruyordu.. O yıl kıtlık geldi, hayvanlarımız da öldü. Babam heybesine, kuru ekmek doldurdu. Hepimizin gözlerinden öptü. Uzaklara, gurbete para kazanmaya gitti.” diye devam etti.
“ASLA YENİLMEZLERDİ”
Usta isim, “Bir yıl daha sonra bir deri bir kemik konutumuza dönen adam babamdı.. İki heybe dolusu buğday, üç koyun kazanmıştı. Koca bir yıl ortasında… O buğdayı tıpkı sevgi dolu merhametiyle ekti, yüreğini verir üzere suladı. Dehşetli bir sabırla, öz evladını büyütür üzere koyunları çoğalttı. bir daha, bereketli, hoş, keyifli günlere kavuştuk. Bizim cetlerimiz işte bu biçimdeydi. Yılmaz, yenilmez, tükenmez birer yiğittiler. Toprak, onların bereketli dostuydu. Kuraklık, kıtlık yüzünden ellerinde olan her şey gitse bile, onlar hayata bir daha, bir daha başlardı. Asla yenilmezlerdi. Vakit gelir bir buğday adedine bile şükreder, onu eker, sabırla bir daha eker, bir taniçin milyonlarca tane üretinceye kadar çırpınır dururlardı. Bizler, hepimiz onların çocuklarıyız. Yenilmeyerek, dayanmak, çalışmak bizim de kanımızda var. Şükürler olsun bu biçimde bir milletin çocukları olduğumuz için…” sözlerini kullandı.
Gerçek ismi Fahrettin Cüreklibatır olan Cüneyt Arkın, son paylaşımıyla isminden kelam ettirdi. Usta oyuncu, toplumsal medya hesabından, anne ve babasıyla pozlarını yayınladı ve çocukluk anısını anlattı.
Ünlü isim, paylaşımında; “Size bir daha çocukluğumdan bir hatıra anlatacağım.. O akşam, tarifsiz kederli bir gündü.. Uçsuz bucak sız bir sonsuzluk hissi kapladı her yanı. Genç yüreğim bir garip burkulur, yalnızlık hissi yüreğime çökerdi.. Bütün gün kızgın güneş altında kuzuları kaparak, yeni ısınmaya başlayan bozkırda dolaşır, yorgun düşerdim. İşte bu biçimdelar babam, tarlaların kıyısında oturur, aylarca eliyle büyüttüğü ekinlerini seyrederdi. Yanına giderdim.. bir süre ikimiz de yalnızlığımızı yaşardık. niye daha sonra babam “Ekinler büyüyor oğlum, seslerini duyuyorum” kederi. Akşamın hüzünlü sonsuzluğunda, gözlerindeki uçsuz bucaksız bahtiyarlığı görürdüm. Çocuklarını da işte bu büyük merhametiyle, sevgisiyle büyütmüştü. Artık tıpkı sevgiyle ekinlerini büyütüyordu. Kuzularını da o denli büyütürdü. Kurak toprağa minicik bir fide bile ekse, ona da tıpkı yüreğini verir üzere, su verirdi. Küçük oğlunu büyütürken, onun korunmaya muhtaç başım, nasıl Anadolu kokan kocaman merhametli göğsünde şefkatle tutuyorsa, genç fideyi de öylesine, bütün varlığıyla sever ve korurdu. Zira babam üzere insanların kendileri, tabiat olmuşlardı. Bir çalı tabanındaki tarla kuşu, bir kertenkele, ılık ılık esen rüzgar, çatlamış bozkır toprağı, çiseleyen yağmur, gökyüzünün kandilleri yıldızlar, bulutlar ne söz ediyorlarsa o insanlarda hepsi vardı” dedi.
“BABAM GURBETE PARA KAZANMAYA GİTTİ”
Arkın, kelamlarına; “Babam birden fazla defa, toprak üzerinde namaz kılardı. İbadeti bittiği vakit dua ederdi. Tekraren toprağı öper, okşardı.. Zira toprak, onun ailesini, bütün aileleri besleyen bir nimetti. Bu nimeti veren Allah’a sonsuz şükürler ederdi. İşte bu beşerler, şükretmesini bildikleri için büyük insanlardı. Bir yıl yağmur yağmadı. Babam bir daha tarlanın kıyısında oturuyordu. Susuz kalmış toprak üzere acı çekerek, rahmet için direnen ancak gitgide sararıp solan ekinlerini, gözleri önünde ölen oğlunu seyretmek zorunda kalan bir baba üzere tarifsiz sıkıntılarla bakıp duruyordu.. O yıl kıtlık geldi, hayvanlarımız da öldü. Babam heybesine, kuru ekmek doldurdu. Hepimizin gözlerinden öptü. Uzaklara, gurbete para kazanmaya gitti.” diye devam etti.
“ASLA YENİLMEZLERDİ”
Usta isim, “Bir yıl daha sonra bir deri bir kemik konutumuza dönen adam babamdı.. İki heybe dolusu buğday, üç koyun kazanmıştı. Koca bir yıl ortasında… O buğdayı tıpkı sevgi dolu merhametiyle ekti, yüreğini verir üzere suladı. Dehşetli bir sabırla, öz evladını büyütür üzere koyunları çoğalttı. bir daha, bereketli, hoş, keyifli günlere kavuştuk. Bizim cetlerimiz işte bu biçimdeydi. Yılmaz, yenilmez, tükenmez birer yiğittiler. Toprak, onların bereketli dostuydu. Kuraklık, kıtlık yüzünden ellerinde olan her şey gitse bile, onlar hayata bir daha, bir daha başlardı. Asla yenilmezlerdi. Vakit gelir bir buğday adedine bile şükreder, onu eker, sabırla bir daha eker, bir taniçin milyonlarca tane üretinceye kadar çırpınır dururlardı. Bizler, hepimiz onların çocuklarıyız. Yenilmeyerek, dayanmak, çalışmak bizim de kanımızda var. Şükürler olsun bu biçimde bir milletin çocukları olduğumuz için…” sözlerini kullandı.