semaver
Active member
Etrafa hürmet, hassasiyet ve sorumluluk şuurunun ailede kazanılmaya başladığını belirten Prof. Dr. İbrahim Özdemir, “Anne-baba çocuklarına rol model olurlar. Çocuk büyürken etrafındaki her şeye karşı olumlu haller geliştirir. Hem doğal etrafa hem toplumsal etrafa karşı temel ahlakı prensipler ve haller küçük yaşta öğrenilir ve geliştirilir.” dedi. Prof. Dr. İbrahim Özdemir, etrafa karşı işlenen cürümlere caydırıcı cezalar verilmesi gerektiğini söylemiş oldu.
Üsküdar Üniversitesi Felsefe Kısım Lideri, etraf alanındaki çalışmalarıyla bilinen Prof. Dr. İbrahim Özdemir, düzgün, hassas ve sorumlu çevrecilerin nasıl olması gerektiğine ait değerlendirmelerde bulundu.
Kendini bilmek, çevreyi bilmeyi gerektirir
Bilginin her şeyin temeli olduğunu belirten Prof. Dr. İbrahim Özdemir, “Eskiler ‘Kendini bil!’ demişler. Kendini bilmek, akabinde çevreyi bilmeyi gerektirir. Yaşamamız için havaya, suya ve besine muhtaçlığımız var. Bunlarsız yaşayamayız. hiç bir şey yemeden kaç gün yaşayabiliriz? Birkaç hafta yahut ay? Bilimsel çalışmalar bize şunu açık ve net olarak gösteriyor: İnsan bedeni yiyecek ve su olmadan 8 ila 21 gün; kâfi su içerse iki aya kadar hayatta kalabilir. özetlemek gerekirsesı, güzel bir çevreci olmanın birinci kaidesi etrafa ve etrafın bize sağladıklarına nasıl bağlı olduğumuzu öğrenmektir.” dedi.
COVID -19 salgınıyla suyun ve havanın ehemmiyetini öğrendik
Suyu ve besinleri satın alabilmemize rağmen onların gerçek sahibi olamayacağımızı kaydeden Prof. Dr. İbrahim Özdemir, “Arabalarımızda kullandığımız petrol olmadan yaşayabiliriz. Ancak susuz yaşayamayız. Pak su olmadan yaşamamız ve paklığı sağlamamız mümkün değil.
COVİD-19 salgınının bize öğrettiği iki kıymetli ders: Suyun ve havanın kıymeti. Hastalığı önleyen en değerli etken hijyen yani pak su ile elimizi-yüzümüzü sık sık yıkamak. Bir de maske ile yaşamanın ne kadar sıkıntı olduğunu öğrendik. Pak havayı ciğerlerimize çekmenin ne kadar büyük bir nimet olduğunu keşfettik. Bundan çıkarılacak ders: Her damla suyun ne kadar büyük bir nimet olduğu asla unutulmamalı. Her gün 1 milyardan fazla insan içilebilir pak suya ulaşamıyor. Biroldukça insan ise kâfi suya yahut pak suya erişime olmadığında çeşitli hastalıklardan ölüyor. Suyun değerini bilelim. Tek damlayı bile israf etmeyelim. Peygamberimiz “abdest alırken bile” çok su kullanmayı yasaklamıştır.”dedi.
Etraf şuuru ailede başlıyor
Etrafa hürmet, hassasiyet ve sorumluluk şuurunun ailede kazanılmaya başladığını belirten Prof. Dr. İbrahim Özdemir, “Anne-baba çocuklarına rol model olurlar. Çocuk büyürken etrafındaki her şeye karşı olumlu haller geliştirir. Hem doğal etrafa hem toplumsal etrafa karşı temel ahlakı unsurlar ve haller küçük yaşta öğrenilir ve geliştirilir. İki yıl yaşadığım Finlandiya’da bunu açık ve net olarak gördüm. Ailede başlayan etraf eğitimi ve şuuru, kreşte, birinci ve orta öğretimde devam ediyor. Biroldukça ders bahçede, parka, ormanda, yani tabiat ananın kucağında yapılıyor. Ana ocağında başlayan eğitim, tabiat ana ile devam ediyor. Bundan dolayı Fin toplumunda etraf şuuru çok yüksek.”diye konuştu.
İnsan öğrenerek gelişen bir varlık
İnsanın tabiattaki öteki canlılardan farklı olarak öğrenerek gelişen bir varlık olduğunu kaydeden Prof. Dr. İbrahim Özdemir, “Ördekler ve kazlar yüzmek ve öteki kuşlar da uçmak için kursa gitmezler. Arılar da bal yapmak için eğitim almaz. Örümcekler çelikten daha sağlam ağlarını örerken de eğitim almazlar. Allah onlara muhtaçlık duydukları her şeyi yaratılışta vermiş.
Lakin insan için eğitim hayat uzunluğu bir aktiflik. Eskiler ‘İnsan tallümle tekâmül eder’ demişler. Yani insan öğrenerek gelişen bir varlık. Bunun için daima okumaya ve kendimiz geliştirmeye gereksinimimiz var. Medya ve toplumsal medya da insanın olumlu olarak bilgilenmesine yardım etmeli.”diye konuştu.
Batılı seyyahlar bir vakit içinder bizi örnek veriyordu
Van’da Erasmus Gençlik Programıyla farklı ülkelerden gelen 40 gence bir konferans verdiğini kaydeden Prof. Dr. İbrahim Özdemir, kültürümüzde etraf tasavvurunu anlattığını, 19. yüzyılda ülkemizi ziyaret eden Batılı seyyahların yazdıklarından örnekler verdiğini söylemiş oldu. 17. yüzyılda Osmanlı topraklarını gezmiş olan Fransız avukat Guer Şam’da hastalanan kedilerle köpeklerin tedavisine mahsus bir hastanenin varlığından bahsetmiş olduğuni kaydeden Prof. Dr. İbrahim Özdemir, “Ünlü devlet adamı ve şair Lamartine, Osmanlı toplumundaki insan-çevre ilişkisini şöyleki özetliyor: ‘Müslümanlar canlı ve cansız mahlukatın hepsiyle âlâ geçinirler: Ağaçlara, kuşlara, köpeklere, kısacası Allah’ın yarattığı her şeye hürmet ederler; bizim memleketlerde başıboş bırakılan yahut eziyet edilen bu zavallı hayvan türlerinin hepsine şefkat ve merhametlerini teşmil ederler. Bütün sokaklarda mahalle köpekleri için makul aralıklarla su kovaları sıralanır; birtakım Türkler, ömürleri boyunca besledikleri güvercinler için, ölürken vakıflar kurarak kendilerinden daha sonra da bu hayvanlara yem serpilmesini sağlarlar. Bunu dinleyen Litvanyalı bir genç, ‘Atalarınız etrafa ve hayvanlara bu kadar ilgi gösterirken, sizler niçin göstermiyorsunuz?’ diye sordu.” halinde konuştu.
Caydırıcı cezalar olmalı
“İçerisinde yaşadığımız etrafın bedelini bilmek, çevreyi korumak ve pak tutmak hepimizin bakılırsavi” diyen Prof. Dr. İbrahim Özdemir, tavsiyelerini şöyleki sıraladı:
“Aileden başlayarak, eğitim sistemimizin bir modülü olmalı. Çevreyi kirletenlere caydırıcı cezalar olmalı. Ahlak kuralları ve eğitim tek başına kâfi değil. Caydırıcı cezalar olmadan bu işi çözemeyiz. Aslında etraf şuuru için yapılan yatırım maliyeti en düşük yatırımdır. Şu anda yanan ormanları söndürmek büyük bir maliyet getiriyor. Bir de bu felaketlerin sebep olduğu tahribatı gidermek; mağdur vatandaşlara yardım etmek büyük maddi külfet gerektiriyor.
Doğal felaketler kararı oluşan ziyanı telafi etmek tüm devletler için büyük bir yük. Fakat global ısınmanın sebep olacağı meseleleri bilim bize söylüyor. Bundan dolayı ne orman yangınları, ne de çok sel felaketleri biz çevreciler için sürpriz olmadı. Bilime ve çevrecilere inanamayan, gerekli önlemleri almayan devlet bürokrasisi, lokal idareler ve bu hususta duyarsız olanlar için sürpriz oldu denilebilir. Bundan hareketle tüm kısımları kapsayan eğitim kampanyaları ile vazifelileri ve vatandaşımızı bilinçlendirebiliriz. Felaketlerin tesirini azaltabiliriz. Tabiat kanunlarını değiştiremeyiz. Ancak kendimizi değiştirerek işe başlayabiliriz.
Orman yangınlarının %90’ı ihmal ve bilinçsizlikten kaynaklanıyor
Orman Bakanlığı datalarına nazaran yangınların yüzde 90’ı insanların dikkatsizliğinden ve bilinçsizliğinden kaynaklanıyor. Terör kaynaklı yangınların oranın yüze 7. Bu sebeple komplo teorilerine prestij edilmemeli. Evvel kendimizi sorgulamalıyız. Bunun manası insanımız etraf konusunda şuurlu olursa, biroldukça sorun ortaya çıkmadan çözülür. Marmara denizine senelerca sanayi atıkları akıtıldı. Ne devlet ne toplum sesini çıkarmadı. Bir avuç çevrecinin çığlığıysa ne Ankara’da ne de lokal idarelerce duyulmadı. hiç bir şey yokmuş üzere yapıldı. Geldiğimiz nokta ortada. Buna Gediz ve Ergene başta olmak üzere sanayi atıklarıyla kirlenen öteki ırmakları de örnek verebilirim. Bugün hepimiz çocuklarımıza ve torunlarımıza nasıl bir çevreyi miras bırakacağını düşünme günüdür.”
Hibya Haber Ajansı
Üsküdar Üniversitesi Felsefe Kısım Lideri, etraf alanındaki çalışmalarıyla bilinen Prof. Dr. İbrahim Özdemir, düzgün, hassas ve sorumlu çevrecilerin nasıl olması gerektiğine ait değerlendirmelerde bulundu.
Kendini bilmek, çevreyi bilmeyi gerektirir
Bilginin her şeyin temeli olduğunu belirten Prof. Dr. İbrahim Özdemir, “Eskiler ‘Kendini bil!’ demişler. Kendini bilmek, akabinde çevreyi bilmeyi gerektirir. Yaşamamız için havaya, suya ve besine muhtaçlığımız var. Bunlarsız yaşayamayız. hiç bir şey yemeden kaç gün yaşayabiliriz? Birkaç hafta yahut ay? Bilimsel çalışmalar bize şunu açık ve net olarak gösteriyor: İnsan bedeni yiyecek ve su olmadan 8 ila 21 gün; kâfi su içerse iki aya kadar hayatta kalabilir. özetlemek gerekirsesı, güzel bir çevreci olmanın birinci kaidesi etrafa ve etrafın bize sağladıklarına nasıl bağlı olduğumuzu öğrenmektir.” dedi.
COVID -19 salgınıyla suyun ve havanın ehemmiyetini öğrendik
Suyu ve besinleri satın alabilmemize rağmen onların gerçek sahibi olamayacağımızı kaydeden Prof. Dr. İbrahim Özdemir, “Arabalarımızda kullandığımız petrol olmadan yaşayabiliriz. Ancak susuz yaşayamayız. Pak su olmadan yaşamamız ve paklığı sağlamamız mümkün değil.
COVİD-19 salgınının bize öğrettiği iki kıymetli ders: Suyun ve havanın kıymeti. Hastalığı önleyen en değerli etken hijyen yani pak su ile elimizi-yüzümüzü sık sık yıkamak. Bir de maske ile yaşamanın ne kadar sıkıntı olduğunu öğrendik. Pak havayı ciğerlerimize çekmenin ne kadar büyük bir nimet olduğunu keşfettik. Bundan çıkarılacak ders: Her damla suyun ne kadar büyük bir nimet olduğu asla unutulmamalı. Her gün 1 milyardan fazla insan içilebilir pak suya ulaşamıyor. Biroldukça insan ise kâfi suya yahut pak suya erişime olmadığında çeşitli hastalıklardan ölüyor. Suyun değerini bilelim. Tek damlayı bile israf etmeyelim. Peygamberimiz “abdest alırken bile” çok su kullanmayı yasaklamıştır.”dedi.
Etraf şuuru ailede başlıyor
Etrafa hürmet, hassasiyet ve sorumluluk şuurunun ailede kazanılmaya başladığını belirten Prof. Dr. İbrahim Özdemir, “Anne-baba çocuklarına rol model olurlar. Çocuk büyürken etrafındaki her şeye karşı olumlu haller geliştirir. Hem doğal etrafa hem toplumsal etrafa karşı temel ahlakı unsurlar ve haller küçük yaşta öğrenilir ve geliştirilir. İki yıl yaşadığım Finlandiya’da bunu açık ve net olarak gördüm. Ailede başlayan etraf eğitimi ve şuuru, kreşte, birinci ve orta öğretimde devam ediyor. Biroldukça ders bahçede, parka, ormanda, yani tabiat ananın kucağında yapılıyor. Ana ocağında başlayan eğitim, tabiat ana ile devam ediyor. Bundan dolayı Fin toplumunda etraf şuuru çok yüksek.”diye konuştu.
İnsan öğrenerek gelişen bir varlık
İnsanın tabiattaki öteki canlılardan farklı olarak öğrenerek gelişen bir varlık olduğunu kaydeden Prof. Dr. İbrahim Özdemir, “Ördekler ve kazlar yüzmek ve öteki kuşlar da uçmak için kursa gitmezler. Arılar da bal yapmak için eğitim almaz. Örümcekler çelikten daha sağlam ağlarını örerken de eğitim almazlar. Allah onlara muhtaçlık duydukları her şeyi yaratılışta vermiş.
Lakin insan için eğitim hayat uzunluğu bir aktiflik. Eskiler ‘İnsan tallümle tekâmül eder’ demişler. Yani insan öğrenerek gelişen bir varlık. Bunun için daima okumaya ve kendimiz geliştirmeye gereksinimimiz var. Medya ve toplumsal medya da insanın olumlu olarak bilgilenmesine yardım etmeli.”diye konuştu.
Batılı seyyahlar bir vakit içinder bizi örnek veriyordu
Van’da Erasmus Gençlik Programıyla farklı ülkelerden gelen 40 gence bir konferans verdiğini kaydeden Prof. Dr. İbrahim Özdemir, kültürümüzde etraf tasavvurunu anlattığını, 19. yüzyılda ülkemizi ziyaret eden Batılı seyyahların yazdıklarından örnekler verdiğini söylemiş oldu. 17. yüzyılda Osmanlı topraklarını gezmiş olan Fransız avukat Guer Şam’da hastalanan kedilerle köpeklerin tedavisine mahsus bir hastanenin varlığından bahsetmiş olduğuni kaydeden Prof. Dr. İbrahim Özdemir, “Ünlü devlet adamı ve şair Lamartine, Osmanlı toplumundaki insan-çevre ilişkisini şöyleki özetliyor: ‘Müslümanlar canlı ve cansız mahlukatın hepsiyle âlâ geçinirler: Ağaçlara, kuşlara, köpeklere, kısacası Allah’ın yarattığı her şeye hürmet ederler; bizim memleketlerde başıboş bırakılan yahut eziyet edilen bu zavallı hayvan türlerinin hepsine şefkat ve merhametlerini teşmil ederler. Bütün sokaklarda mahalle köpekleri için makul aralıklarla su kovaları sıralanır; birtakım Türkler, ömürleri boyunca besledikleri güvercinler için, ölürken vakıflar kurarak kendilerinden daha sonra da bu hayvanlara yem serpilmesini sağlarlar. Bunu dinleyen Litvanyalı bir genç, ‘Atalarınız etrafa ve hayvanlara bu kadar ilgi gösterirken, sizler niçin göstermiyorsunuz?’ diye sordu.” halinde konuştu.
Caydırıcı cezalar olmalı
“İçerisinde yaşadığımız etrafın bedelini bilmek, çevreyi korumak ve pak tutmak hepimizin bakılırsavi” diyen Prof. Dr. İbrahim Özdemir, tavsiyelerini şöyleki sıraladı:
“Aileden başlayarak, eğitim sistemimizin bir modülü olmalı. Çevreyi kirletenlere caydırıcı cezalar olmalı. Ahlak kuralları ve eğitim tek başına kâfi değil. Caydırıcı cezalar olmadan bu işi çözemeyiz. Aslında etraf şuuru için yapılan yatırım maliyeti en düşük yatırımdır. Şu anda yanan ormanları söndürmek büyük bir maliyet getiriyor. Bir de bu felaketlerin sebep olduğu tahribatı gidermek; mağdur vatandaşlara yardım etmek büyük maddi külfet gerektiriyor.
Doğal felaketler kararı oluşan ziyanı telafi etmek tüm devletler için büyük bir yük. Fakat global ısınmanın sebep olacağı meseleleri bilim bize söylüyor. Bundan dolayı ne orman yangınları, ne de çok sel felaketleri biz çevreciler için sürpriz olmadı. Bilime ve çevrecilere inanamayan, gerekli önlemleri almayan devlet bürokrasisi, lokal idareler ve bu hususta duyarsız olanlar için sürpriz oldu denilebilir. Bundan hareketle tüm kısımları kapsayan eğitim kampanyaları ile vazifelileri ve vatandaşımızı bilinçlendirebiliriz. Felaketlerin tesirini azaltabiliriz. Tabiat kanunlarını değiştiremeyiz. Ancak kendimizi değiştirerek işe başlayabiliriz.
Orman yangınlarının %90’ı ihmal ve bilinçsizlikten kaynaklanıyor
Orman Bakanlığı datalarına nazaran yangınların yüzde 90’ı insanların dikkatsizliğinden ve bilinçsizliğinden kaynaklanıyor. Terör kaynaklı yangınların oranın yüze 7. Bu sebeple komplo teorilerine prestij edilmemeli. Evvel kendimizi sorgulamalıyız. Bunun manası insanımız etraf konusunda şuurlu olursa, biroldukça sorun ortaya çıkmadan çözülür. Marmara denizine senelerca sanayi atıkları akıtıldı. Ne devlet ne toplum sesini çıkarmadı. Bir avuç çevrecinin çığlığıysa ne Ankara’da ne de lokal idarelerce duyulmadı. hiç bir şey yokmuş üzere yapıldı. Geldiğimiz nokta ortada. Buna Gediz ve Ergene başta olmak üzere sanayi atıklarıyla kirlenen öteki ırmakları de örnek verebilirim. Bugün hepimiz çocuklarımıza ve torunlarımıza nasıl bir çevreyi miras bırakacağını düşünme günüdür.”
Hibya Haber Ajansı