erkan_623
New member
Diyarbakır Sağır Hakları Eğitim Kültür ve Spor Kulübü Derneği üyesi Tuba Ersöz, işitme engelli ablasıyla sağlıklı bağlantı kurmak için fedakarlık yaparak işaret lisanını öğrenme uğraşına girdi. Ersöz’ün ablasının evlenmesiyle eniştesinin davetiyle işitme engelliler derneğine gitmeye başladı. Burada kendini geliştiren Ersöz, sonrasındasında iki yıl istekli tercümanlık yaptı. Dernekte eşiyle tanıştıktan daha sonra evlenen Ersöz, konut ortasında de eşi ve çocuklarıyla işaret lisanıyla irtibatı sağlamaya başladı. Toplumun işitme engellilerle irtibatta zayıf olduğundan yakınan Ersöz, bireylerin en azından işitme engellilerin bir yerlerde bir şeye muhtaçlıkları var mı diye soracak kadar bilmelerinin gerektiğini savundu. Kendilerinin yetişemediği alanlar olduğunu lisana getiren Tuba Ersöz, işitme engelli bireylerin hastanede yanlış tedaviye, adliyede yanlış süreç uygulamaya maruz kaldıklarını kaydetti.
İŞARET LİSANININ HOŞLUĞUNU DERNEKTE ÖĞRENDİM
Ablasının işitme engelli olduğunu, az bir şey öğrendiğini lakin kendi ortalarında irtibat kurarken zorlandıklarını söyleyen Tuba Ersöz, ablasının sonrasındasında evlendiğini belirtti. İşaret lisanını az bildiği için eniştesinin kendisini derneğe götürdüğünü aktaran Ersöz, “O ablamdan biraz daha ileri görüşlüydü. Zira kendisi biri etrafımızda işaret lisanını bilsin ki bize yardımcı olsun. Ancak ablamın fikri hayli fazla bilmesine gerek yok. Ben konuşurken benim konuştuklarımı öğrenmesin niyetindeydi açıkçası. Derneğe geldiğim vakit işaret lisanının aslında ne kadar hoş bir şey olduğunu öğrendim. Onların kendi ortalarında ne kadar memnun olduğunu görür görmez açıkçası kopamadım. Kendileriyle görüştüm ve iki sene boyunca dernekte istekli tercümanlık yaptım. Tercümanlık sırasında eşimle tanıştım. Hem işaret lisanını epey daha hoş bir biçimde öğrendim. Onların dünyasını öğrendim, onların dünyasına girdim” dedi.
İŞİTME ENGELLİLER HASTANEDE YANLIŞ TEDAVİ GÖRÜYORLAR
Eşiyle dernekte tanışıp evlendiğini lisana getiren Ersöz, eşinin aygıt sayesinde duyduğunu söylemiş oldu. Mesken ortasında bağlantılarının genel olarak işaret lisanıyla olduğunu aktaran Ersöz, “Çocuklarda genelde işaret lisanı kullanıyorlar. 6 yaşındaki kızım babasıyla işaret lisanında bir şeyleri istiyor. Zira babasının durumunu biliyor. Teyzesi işitme engelli olduğu için teyzesinden kaynaklı da aile geneli işaret lisanını biliyoruz. Derneğimizin kuruluşu 1980 yılına dayanıyor. 1980 yılında biroldukca çalışma yapmışlar. daha sonrasında o dernek kapatılmış. Onun yerine öbür isimle açılmış. bu türlü bugüne kadar gelmiş. Projelerimiz oldu, SODES kapsamlı yaptığımız projeler oldu. Dernek liderimiz dahil buradaki herkes işitme engelli. Herkes işaret lisanıyla birbirleriyle irtibat kuruyor. Hatta yetişemedikleri yerde, anlaşamadıkları yerde bizi manzaralı ararlar. Biz kendileriyle imajlı görüşüp, toplantıdan daha sonra yanlarında kim var ise onlara dertlerini iletiriz. En büyük sorunları onları anlayamamaları. her insanın işaret lisanı öğrenmesi ileri eğitim beklemiyoruz kimseden. 2-3 yıllık emek vermesinler. Fakat en azından birkaç aylarını verip onları anlayabilecek kadar isimlerini, soy isimlerini ya da bir yerde neye muhtaçlıklarını olduğunu öğrenebilecekleri kadar öğrenirlerse epey memnun oluruz. Zira bizim yetişemediğimiz biroldukca alan var. Hastanede yanlış tedavi bakılırsabiliyorlar. Adliyede yanlış süreç uygulanabiliyorlar. Maalesef bu istikametten epeyce mağdurlar” formunda konuştu.
KAYNAK: İHA
İŞARET LİSANININ HOŞLUĞUNU DERNEKTE ÖĞRENDİM
Ablasının işitme engelli olduğunu, az bir şey öğrendiğini lakin kendi ortalarında irtibat kurarken zorlandıklarını söyleyen Tuba Ersöz, ablasının sonrasındasında evlendiğini belirtti. İşaret lisanını az bildiği için eniştesinin kendisini derneğe götürdüğünü aktaran Ersöz, “O ablamdan biraz daha ileri görüşlüydü. Zira kendisi biri etrafımızda işaret lisanını bilsin ki bize yardımcı olsun. Ancak ablamın fikri hayli fazla bilmesine gerek yok. Ben konuşurken benim konuştuklarımı öğrenmesin niyetindeydi açıkçası. Derneğe geldiğim vakit işaret lisanının aslında ne kadar hoş bir şey olduğunu öğrendim. Onların kendi ortalarında ne kadar memnun olduğunu görür görmez açıkçası kopamadım. Kendileriyle görüştüm ve iki sene boyunca dernekte istekli tercümanlık yaptım. Tercümanlık sırasında eşimle tanıştım. Hem işaret lisanını epey daha hoş bir biçimde öğrendim. Onların dünyasını öğrendim, onların dünyasına girdim” dedi.
İŞİTME ENGELLİLER HASTANEDE YANLIŞ TEDAVİ GÖRÜYORLAR
Eşiyle dernekte tanışıp evlendiğini lisana getiren Ersöz, eşinin aygıt sayesinde duyduğunu söylemiş oldu. Mesken ortasında bağlantılarının genel olarak işaret lisanıyla olduğunu aktaran Ersöz, “Çocuklarda genelde işaret lisanı kullanıyorlar. 6 yaşındaki kızım babasıyla işaret lisanında bir şeyleri istiyor. Zira babasının durumunu biliyor. Teyzesi işitme engelli olduğu için teyzesinden kaynaklı da aile geneli işaret lisanını biliyoruz. Derneğimizin kuruluşu 1980 yılına dayanıyor. 1980 yılında biroldukca çalışma yapmışlar. daha sonrasında o dernek kapatılmış. Onun yerine öbür isimle açılmış. bu türlü bugüne kadar gelmiş. Projelerimiz oldu, SODES kapsamlı yaptığımız projeler oldu. Dernek liderimiz dahil buradaki herkes işitme engelli. Herkes işaret lisanıyla birbirleriyle irtibat kuruyor. Hatta yetişemedikleri yerde, anlaşamadıkları yerde bizi manzaralı ararlar. Biz kendileriyle imajlı görüşüp, toplantıdan daha sonra yanlarında kim var ise onlara dertlerini iletiriz. En büyük sorunları onları anlayamamaları. her insanın işaret lisanı öğrenmesi ileri eğitim beklemiyoruz kimseden. 2-3 yıllık emek vermesinler. Fakat en azından birkaç aylarını verip onları anlayabilecek kadar isimlerini, soy isimlerini ya da bir yerde neye muhtaçlıklarını olduğunu öğrenebilecekleri kadar öğrenirlerse epey memnun oluruz. Zira bizim yetişemediğimiz biroldukca alan var. Hastanede yanlış tedavi bakılırsabiliyorlar. Adliyede yanlış süreç uygulanabiliyorlar. Maalesef bu istikametten epeyce mağdurlar” formunda konuştu.
KAYNAK: İHA